vedalaşmak

Az önce evladım ve annesiyle kısa bir süreliğine ayrıldık.

Dokunsalar ağlayacağım.

Zor iş. Ağlarım.

Ziyadesiyle zor ama gerekli olduğunu keşfettiğim şey..

Elimde, sükutun nabzını dinle,
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!

Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
Küçülüp küçülüp kaybol ırakta
Yolu tam dönerken arkana bak da,
Köşede bir lahza kalıver gitsin!

Ümidim yılların seline düştü,
Saçının en titrek teline düştü,
Kuru yaprak gibi eline düştü,
istersen rüzgara salıver gitsin!
(1923)

Necip Fazıl Kısakürek

Gitmek cesaret ister ufaklık. Gidecegin yer neresi olursa olsun, sevdiklerinle arana mesefe girince, varış yerinin hiç bir anlamı kalmaz. Vedalaşmakta zor iştir biliyo musun ? Oturursun geminin kıçına. Bakarsın sevdiklerine gittikçe ufalırlar ufalırlar kaybolurlar. O zaman anlarsın işte vedalaşmak asıl kalana değil gidene koyar.

Erdal Tosun-Nur içinde yat güzel insan

her vedalşama yenden i kavuşacak olmanın ilk adımıdır. ama gidip de dönmemek, gelip de bulmamak da var tabi.

Her zaman eksikleri olan durum.

Unutma her gidiş bir ayrılık değildir. Çünkü ne kadar uzağa gidersen git, yüreğin hala bıraktığın yerdedir.

Vedalaştığın kişiye yada şeye bağlı olarak insanda yan etkileri iyi yada kötü yönde değişiklik gösteren bir olaydır..

Zordur ama güzeldir. bazen her şeyi geride bırakmak gerekir.

Hayatım boyunca yapmadığım, yapmayacağım şeydir. Çünkü fizikçi olmak bunu gerektirir. Geçmiş gelecek yoktur. Şimdi vardır, gerisi beni bağlamaz. Ben yaşar geçerim.

işin içine vedalaşmak girdiği an en nefret ettiğim insanı bile özlüyorum. Yine görüşürüz deniyor ama yalan olduğunu iki taraf da biliyor. Vedaları sevmiyorum herkesi bir arada tutabilmek mümkün olmalıydı.

Vedalaşmak iyidir, muallakta bırakmaz, nettir.

Bazen bir şehirle, bazen bir evle, bazen eski bir sevgiliyle, bazen bir arkadaşla...
Cümle sonundaki üç nokta gibi bilinmezlik ve yaşanmışlıklarla, zihnimizin bir köşesine terkettiğimiz hatta bazen ordan bile sildiğimiz eylemdir.

2016'nın haziran ayı itibariyle ankara'ya dönüşümle beraber sıhhıye köprüsünün altında otobüs beklerken çok muhtemeldir veda eden veyahut ayrılan sevgililerin sarılışına şahit oldum.kaçamak bir bakış attıktan sonra - ki normalde seyir etmem sevgililerin yaptıklarına - dahasında gözlerimi alamadım.kollarımı bağlayıp sütunlara omuz verip sinema izler gibi izledim.

- erkek olan sevgilisine o kadar güçlü sarılıyordu ki...

ha arkadaş bana dönüp ne izliyorsun lan deyip diş tellerimi dökse,kollarımı açar vur bir tane daha derdim.

akabinde kadın olan arkadaş göz yaşlarıyla beraber sıcacık sarılıyordu.arada birbirlerinin yüzlerine bakıp gözyaşlarını sildiler,erkek olan bir şeyler fısıldadı,kadın başını saladı burnunu çekerek,saçlarını düzeltti,yanaklarından öptü,uzunca tekrar sarıldılar.her ikiside ağlaya ağlaya ayrıldılar...

•demem o ki...ne bok yiyorsanız yiyin,kiminle ne halt yiyorsanız yiyin arkadaşlar kimse size bir şey diyemez.

ama adam gibi sevin.

••ve vedalarınızı güzel yapın.vedalar mühimdir.

•••kitap adam sözüyle kitap gibi sevin.sizi gözyaşlarıyla uğurlayabilecek kadınları/adamları sevin.•••

görsel

Birkaç yıl önce, performans sanatçısı olan Marina'nın büyük aşk yaşadığı ulay ile 21 yıl sonra vedalaştığı bir video izledim.
Veda denince; hep onların vedalaştığı an gelir aklıma. Diller susmuş sadece gözler konuşmuş. Bu yazıyı yazarken bile içim acıyor. Her izlediğimde ağlıyorum.

Bazı vedalar aslında veda sayılmıyor. Bedenler ayrılıyor ayrılmasına ama yürekler bunu yapamıyor.

Buyrun izleyin;
https://m.youtube.com/watch?v=OS0Tg0IjCp4

Genelde vedalaşılacak ortamlardan kaçmışımdır. Ama bir tabutla vedalaşmak kadar acı verici değillerdir eminim ki.

sırf bunu yaşamamak için yaşanmışlık olmamasına çalışabilirim. yani sırf elveda dememek için tanışmaktan kaçınabilirim. hiç sevmediğimdir. bitişleri, sonları sevmiyorum, kabullenmiyorum. bunu yaşayacağıma yalnızlığıma gömülmeyi tercih ederim.
tabii ben bu kelimeyi sadece bir yönden ele aldım.

“gitmek cesaret ister ufaklık, gideceğin yer neresi olursa olsun.”

https://youtu.be/jRu6FAYaXYo

Vedaları sevmem siktir git diyen tiplere ne uyuz oluyorum ya. Fakat vedaları sevmem doğrusu. insanın hayatın'da bir yaprak dökümü gerçekleştiriyor.

Bana nedense çok iyi gelen, huzur veren son selam.
Bu huyumu seviyorum.

Sevilmeyen eylem.

Son defa görsem seni.
Kaybolsam yüzünde.
Son defa yenilsem sana.
Hiç anlamasanda.
Son defa benim olsan.
Uyansam yanında.

inan pek yeni birşey yok.
Biraz yaşlandım tabii.
Seyrekleşti biraz saçlarım.

Bir bitmeyen gece bıraktın.
Ve üç nokta düşürdün.
Belli etmedim ben pek, tenhalaştım.

Emre aydın-Son defa.

Uzaklaşmaktır bir fikirden, bir inanıştan, bir insandan, belki de eski kendinden.