t harfi yerine d harfi kullanmak

Özellikle son 1 yıldır moda olan -moda mı artık cehaletin geldiği nokta mı bilemiyorum- ve bana son derece itici gelen kullanımdır.Yaptım yazmak yerine yapdım yazmak, baktım yazmak yerine bakdım yazmak başlıca örnekleri.
Benim de elbet dilbilgisi veya imla hatalarım mevcuttur ancak bu konuda takıntılıyım sanıyorum.
Bu şekilde yazan insanları acımadan msn imden siliyorum, çok sevdiğim insanlarsa yalnızca bir kez uyarıyorum.

(bkz: emo)
(bkz: dadlu)

arapça kökenli insan isimlerinde de görülebilen durumdur.
(bkz: muhammet) (bkz: muhammed)
(bkz: mahmut) (bkz: mahmud)

(bkz: k harfi yerine g harfi kullanmak)

(bkz: cevab veremedi)

(bkz: t cetveli yerine d cetveli kullanmak)

herhangi bir durum karşısında "tamam" yerine "damam" demişsem, sakin karşılamışımdır durumu. alışkanlık yahu

(bkz: k harfi yerine g harfi kullanmak)
(bkz: v harfi yerine w harfi kullanmak)
(bkz: z harfi yerine s harfi kullanmak)
(bkz: g harfi yerine q harfi kullanmak)

bir de ota boka 'q' harfi kullananlar vardır ki gordunuzmu kacın. evlerden ırak.

(bkz: z harfi yerine s harfi kullanmak)

- film isliorummmmmmmmmmmm.*

sertleşmesi gereken eklerde bazen sertleştirmeyi kullanmamakla meydana gelen durumdur ayrıca.

(bkz: gitdim)
(bkz: yapacakdım)

Özellikle süd demek için yapılan eğlenceli aktivite.

Süd var mı süd.

Siyasal islamcılık itemi.

Angaralı işi.

tamam yerine damam diyenlerin yaptığı şey.

(bkz: bülend karpat)

Daşşak derken mükemmel hissettirir. Ha bir de bunu bilerek yaparak havalı olduğunu sanan kesim var. Buradan onlara selam olsun.

"...
Geçti boynuma kemend
D harfine bak dedim
Nasılda soylu duruyor sonunda kelimenin"

-of not being a jew-

ikisi de diş ünsüzü olduğu için normal bir durumdur. Yani ikisi de aynı yerden çıkmaktadır. D sesi, yumuşak ve tonludur. T sesi ise, sert ve tonsuzdur.

Oğuz Türkçesinde ön seste /K-/ ve /T-/ taşıyan kelimelerin sadece bir bölümünün tonlulaşma sebebi bugüne kadar açıklanamamıştır. Bir kısım araştırmacı bunu yazı dilindeki kelime kalıplaşmalarına bağlamakta, bir kısmı ise lehçeler ve diller arası tesirle açıklamaktadır.

Bugün Türkiye Türkçesinde kelime başlarındaki bazı ince sıradan /k-/ sesleri tonlulaşarak /g-/ sesine dönüşmüştür: Kirü > girü, kel- > gel-, köñül > gönül, ked- > gey- vb. Bazı Türkçe kelimelerde ise ön seste /k / korunmuştur: kes-, küs-, kişne-, kekeme, köprü, kirpi... Azerî ve Türkmen Türkçesinde kelime başı tonlulaşma hadisesi daha istikrarlı gerçekleşmiş ve kelime başı /ḳ-/ > /ġ-/ değişimi de yaygınlık kazanmıştır: ġara, ġış, ġuş…
Oğuz Türkçesinde, ön seste /T-/ > /D-/ tonlulaşmasını kesin kurallara bağlamak /K-/ > /G / tonlulaşmasını açıklamaktan çok daha zordur. Çünkü Oğuz Türkçesinde genellikle /t-/ ünsüzü tonlulaşma eğilimi gösterse de; tal > dal, tamar > damar, taġ > dağ vb. kelimelerde /†-/ ünsüzü de tonlulaşmaktadır.

Selam ve Türkoloji ile..