bugün

bir gün tüm kadınlar yok olacak. evet.
herşeyyy güzel olacak herşeyy güzel olacak ne zaman ne zaman.
bugunu guzelce atlaticam.
yazarların geleceğe dair olumlu beklentileridir.

umarım canım ülkem, daha yaşanabilecek bir yer olur.
kendi ellerimle altın tepside birilerine sunduğum hayatımı geri almayı umuyorum. sizi açık ve net uyarıyorum. sahip olduklarınıza vantuz gibi yapışın. onları çalmak, üstüne çökmek ve sonra 'gitmeseydin! bırakmasaydın! yapmasaydın!' diye çemkirmek için nöbet bekleyen insanlar var. görmüyorsunuz, farkında değilsiniz diye yok sanmayın. varlar. pusudalar.
muzeyyen, dertlerinin tükenmez kaynağının içinde bulunduğu yaşa hürmeten yirmi beştir. hissiz insan, dünya algı literatürünün en üst seviyesidir.
Sansür müdahale olmasın. Kimse bu cadının sacı uzun, aaa gözünün üstünde de kaşı var diye hayret etmesin.
Uyrukların ve orduların olmadığı bir dünya umut ediyorum.
Çeşitli umutları kapsar.

En sevdiklerimden birini elimden alan, ötekine de göz diken lanet hastalığın evrenden silinip, yok olması, şu günlerdeki tek umudum.
bir gün o gemi gelecek.
Umutlar çöller'de bulunan seraplara benzer. Onlara ulaştığınız'da serap olduğunu anlarsınız. Fakat gerçekten umutlarına güvenen insanlar, umutlarını gerçekleştirebilecek insanlardır. Benim umutlarım güzel bir gelecek yönünde. Savaşın olmadığı bir dünya istiyorum.
bakarsın eskisi gibi oluruz.

ama sadece bir dilek.
Umudum herkesin birbirine saygı duyabileceği ortam oluşturmak.
Yok olup uçtu.
Çocuklar. Umudum şimdiden güzel düşüncelerle büyüyen çocuklar. Dünya gerçekten yaşanılabilir bir yer olacaksa bu çocukların elinde diye düşünüyorum.
Çoktur
Demek
istedim
Ama
Yoktur.
Tek umudum unutmak.
Öyleyse sözlük ahalisine dair bir umut bırakalım;
Bundan 5-6 yıl önce "kitap kardeşliği projesi" diye bir grup kurmuştuk ve her isteyen göndermek istediği kitapları yazıp birbiriyle eşleşiyordu. Telefon numaraları ev adresleri vs verilmesine rağmen kimse kimseyi asla rahatsız etmeyip kargo paketinden küçük sürprizler çıkıyordu.
Edit; hiçbir grupta bu kadar naif birbirine zararsız insanı bir daha göremedim.
Edit2: hani belki bir umut dedim...
Geriye dönüp durmadan ilerlemek.
Herşeyin en kötüsünü yaşamışta olabilirsin ama nefes alıyorsam umut var.