Şüphesiz ki çoğumuzun; bir ilişkiye başlama ve bitişidir.
cevizlibağ.
Bedenimin nerdeyse ortadan kesilip dikildiği o ameliyathane.

Uyandığımda ben artık eski ben değildim.
Hayatta kalmak güzel şey, yaşamak bir armağan!
Hayattayım ve mutluyum, verilen bu hediyeye layık olmaya, tadını çıkarmaya çalışıyorum.
Hayat güzel!
Elektro şokla kalbimin tekrar çalıştırıldığı o ince çizgi...
ikinci şans mı? Hangi olayda ve hangi pencereden baktığına bağlı...
Tanıştığım her insanla beraber kendimde bir şeyler keşfediyorum. Olduğum insanın neler olabileceğini farkediyorum. insanlara göre mi şekil alıyorum yoksa hep mi böyleydim bir türlü anlayamıyorum.
Çok fazla var bende. Bulduğum her sapaktan dönerim. Sabit ve stabil gitmeyi sevmiyorum. Ha kimi kavşak yolu uzatır manzarası kötüdür, kimi pat diye varacağım yere çıkarır ve çiçekli bir yoldur. Kısacası korkmam, dönmekten, yorulmaktan, yolun değişmesinden.

Son aldığım viraj kripto paralardı. 10 yıl çalışmadan yaşarım heralde.
Arkada kaldığım o gün. Çünkü acı gidenin değil kalanın hikayesidir. Ve hikayeler kalanlara aittir.
Tek kelimeyle sünnet.
efendi saf biriydim. kızın biri vardı bir yakınıma iyilik yapmış ben de o yüzden minnet duygusu ile kıza iyilikler yapıyordum. bu da bana habire kötü davranıyor hem beni merak ediyordu sorular soruyor sahipleniyor.

benim kafayı karıştırdı acaba bir beklentisi mi var ?
açıldım bu ruh hastası daha da şirretleşti kötü kelimeler etti.

o günden sonra efendiliği bıraktım. şimdi kızlar peşimde koşuyor onlar üzülüyor.
Daha yaşamadım.
çok inandığın birinde büyük yanılmak da bir dönüm noktasıdır.
1 - 2001 üniversiteye baslamam
2 - 2006 amerikaya gidis
3 - 2009 askere gidis
komşu kızına çıplak yakalanmak.
doğmamdır.