sevilmemeyi sevmek

yıllarca acı çekmiş insanın isteğidir. her sevdiğinde, birisinin onu sevdiğini dile getirdiğinde üzülmüş, canı yanmış kişidir; çünkü insan, isteklerinin başında sevilmeyi ve kabul görmeyi getirir toplum karşısında. bu durumda, insanın en temel ihtiyacından vazgeçmeye neden olacak şeyler de, pek azdır aslında. pek az da denemez, tektir.. bir tanedir. bu, üzülmektir; ama sade bir üzüntüden ibaret değildir yaşanmış bu şey. üzülmenin belki de dayanılmaz hafifliğine ulaşmaktır, artık hayatı bir yerde s*klememeyi getirir bu istek yanında. bu istek, öyle bir istektir işte. *

pozitif duygusal tepki almak istememektir. kendisini sevenler için hüzündür, hayal kırıklığıdır. zamanla insanı çirkinleştirebilir.
türkçesi tam olarak huysuzluktur.

(bkz: aşka aşık olmak)

bir çeşit kaçış, bir çeşit korkaklıktır. sevilmek karşılığında, sevmek gibi, sadakat gibi, güven gibi insanın taşımakta zorlanabileceği şeyleri de beraberinde getirir. bu yüklerin altına giremeyeceğini düşünen insanlar sevilmemeyi tercih ederler.