bugün

tanım: insanın içini ısıtan sözlerdir.

her sabah kendimi düşünerek uyanmak bencilliğinin yarısını sana bölerek uyanıyorum.
(bkz: ya gerçekten seninle alakası yok)
(bkz: sen daha iyisine layıksın) (kendine bok atma sendromu)
(bkz: biraz ara verelim mi)
(bkz: benimle hiç ilgilenmiyorsun)
(bkz: sen böyle yapınca darlanıyorum ama)
aşk güzel şey.
"evet"
aforizma değil belki ama bu bünyeyi en mutlu eden sözdür.
aşk iki kişilik değil, iki hisliktir.

ve hisler ölmez değil mi ? tıpkı hala benim içimde yaşattığım gibi ve seninde orda bile hissettiğin gibi.
şimdi hangi ölüm tekil çekilmeyi vaat ediyor bana yırtınarak!
ki aşk değilmidir, iki kişilik cinayetlere tek tabut kaldırmayı maharet saymak?