bugün

bir kız ismidir. esmer, esmer güzel kadın anlamına gelmektedir.
Kökeni Arapça'ya dayanan, "esmer, esmer güzeli" anlamına gelen, sevda ve sevgi isimleriyle çokça karıştırılan bir kız ismidir.
yeğenimin ismi. ayrıca esmer olmasada, başka güzel bir kızın ismi.
birick dünya güzeli sevgilimin ismi * ama esmer değill
güzel kadın.
kara anlamına gelen arapça bir kelimedir. büyük türkçe sözlük halt etmiştir; esmer anlamına gelmemektedir. esmer kelimesinin arapçası semradır. kökü sevd olan kelimedir. örneklemek gerekirse; hacer ül esved yani kara taş. aklıma gelmişken, görüldüğü üzere hacer kelimesinin güzel bir anlamı yoktur; bildiğin amiyane taş manasına gelir. değerlisinden de değil yani.
biricik kıvırcık, esmer sevgilimin ismi.

edit: o kadar da biricik değil. he, sevgilim de değil.
hz. muhammed'in ikinci eşi. tam adı sevde binti zem'a'dır. mekke'den medineye eşiyle birlikte göçmüştür. eşi ölünce hz. muhammed'le evlenmiştir.
bu isme sahip bir sevgilim vardı.
sev diyemedim.
sev nasıl der ki insan.
sevde'din de
sevmedin.
sevmezsen sevme.
sevdim ama seni ben.
sevdim hem de öyle çok.
sevmeye hiç doyamadan.
çok uzaktan sevdim seni hep.
boğaziçi'nde aldığım nefesle sevdim.
moda'da dolaştığım sokakta sevdim.
ben seni sen beni sev diye sevmedim ki hiç.
sevde'din. sevdim.
Mustafakemalizm'in sevdiceğinin adıdır. Hepimiz öğrendik, tamam.
sevde'ye

ben seni çok seviyorum.

hem de öyle çok seviyorum ki

denizdeki bütün balıkları topla.

ama onların sayısı var yine.

tüm denizlerde, okyanuslardaki suları damlaların da bir sayısı var.

ondan da vazgeçtim.

tüm evrendeki gezegenleri, yıldızları göktaşlarını ve bütün evrendeki boşukları dolduracak kadar çok seviyorum.

bu kadar.
islamcı kız ismi.
sevde'ye

seviyorum hem de ölesiye

geleceğimi toprağa gömesiye

seni herşeyde göresiye

gökyüzümde dolunay'ımsın.
sadece varlığının hayali, senin geçtiğin yerlerde olmak bile bana yetiyor da artıyor bile. aşığım sana. öyle aşığım ki, ifade edilebilesi bir şey yok ortada. sevde. ben yokum, ben yok olayım. sen var ol hep. razıyım.
öğrenemediğim çaresizliğimdir.
Sevde bir vesiledir,
Vapurda martılara
O'nun hayaliyle simit atılır.
Nefes ölürken de verilir ama
O'nun ümidiyle nefes yeniden alınır.
Sevde yaşamam için bahanedir.
Varlığını bilmek tesellimdir.
unutmaya çalışıyorum.
Her gün "bugün unuttum" diye uyanıyorum.
ancak ben unutursam mutlu olursun, ben o zaman seni ancak mutlu edebilirim diye tüm çabalarım. Ama çok zor. Unutamıyorum.
Unutamadığım'dır sevde.
bu gece cuma gecesi ya, can sıkıntısından eurotruck oynamaya ve süperfm açıp tırımı sürmeye koyuldum. herşey bir anlık unutabilmek, kafayı dağıtabilmek içindi. ama ne yaptım! yarabbi ne yaptım! bir şarkıya geldi sıra hem de öyle bir şarkı ki, hayatımda kolpa denen grubu dinlemedim. hiçbir şarkısını ve hatta vokalistinin sesini dahi bilmem ama. bir şarkı geldi çattı yüreğime. ben kafa dağıtmak amaçlı yapmıştım oysaki bu fiiliyatları.
gurur benim neyime deyip gururumu okşuyordu şarkı. sanki tüm unutmak istediğim şeyleri evet 'sevde'yi yeniden hem de tüm duygularımı zerresine kadar yeniden yaşatıyor ve ulusal bir radyo kanalından bağırıyordu.
önce korktum sevde'nin bu şarkıyı dinlemesinden. Çünkü dinleyip de beni ve sevgimi hatırlamasından, hatırlayıp da suçluluk duygusuna kapılmasından korktum. ama sonra kendimi telkin edip, beni çoktan unuttuğunu ve mutlu olduğunu hayal ettim. gerçekten mutlu mudyu? bilmiyorum. çok istiyorum ama mutlu olmasını. her anımda dua ediyorum her anında mutlu olacağı insanlarla karşılaşması için.
şarkı bitti sonra, iki saat geçmesine rağmen hala kulaklarımda olan şarkı gurur benim neyime diyordu.evet gururumu hiçe sayarım. benliğimi hiçe sayarım sevde'm için. ama eğer onu mutsuz edeceksem bu gece, şu an allahım canımı alsın da böyle bir şey nasip olmasın bana. kimse üzmesin onu. herkes sevsin ve hep mutlu olsun.
Her gün özlediğimdir.
Her gün daha çok özlediğimdir.
Her an adını yüreğimde hissettiğimdir.
Her an dilimle susup kalbimle söylediğimdir.
Ben bunları yazarken hiç bilmeyecek olandır.

O zaman sorarlar adama "neden öyleyse bu yazmaların birader" diye.

Duymayacak
Görmeyecek
Hiç bilmeyecek
Hiç sevmeyecek
Ama bir gün o güzel yüzü
Bir gün o canım yüreği
Gülecek
inşallah Gülecek.
lisedeki tarih öğretmenimin yazdığı kitabın adıdır. Törenin acımasız yanını anlatmıştır. ilk imzalı kitabımdı. Çok sevinmiştim hatırladımda. (bkz: Sevde- yaşar ekşiler)
Seneler sürer her günüm,
Yalnız gitmekten yorgunum;
Zannetme sana dargınım,
Ben gene sana vurgunum.

Başkalarına gülsem de,
Senden uzakta kalsam da,
Sevmediğini bilsem de
Ben gene sana vurgunum.

(bkz: sabahattin ali)
Az önce rüyamda gördüğümdür. Sözde doğum günümmüş. Ve doğum günüme gelmiş. Dönerken hoşçakal demeye sarıldık. "Bir daha görüşemezsek..." dedim yüzüne, "böyle konuşma!" deyip azarladı beni. Ne güzeldi. ah ne güzeldi. Sonra uyandım, sabah olmuştu.
Sen benim hiçbir şeyimsin

Yazdıklarımdan çok daha az

Hiç kimse misin bilmem ki nesin

Lüzumundan fazla beyaz

Sen benim hiçbir şeyimsin

Varlığın yokluğun anlaşılmaz

Sen benim hiçbir şeyimsin

Hiçbir sevişmek yaşamışlığım

Henüz boş bir roman sahifesinde

Hiç kimse misin bilmem ki nesin

Ne çok çığlıkların silemediği

Zaten yok bir tren penceresinde

Sen benim hiçbir şeyimsin

Yabancı bir şarkı gibi yarım

Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak

Hiç kimse misin bilmem ki nesin

Uykumun arasında çağırdığım

Çocukluk sesinle ağlayarak

Sen benim hiçbir şeyimsin...

(bkz: attila ilhan)

sen benim hiçbir şeyimsin. oysa sen benim her şeyimsin.
sen benim hayalimsin. hayallerimin kaynağı. sen olmadan yaşamayı bile düşünemediğimsin.
hiç kimse ben olayım. uğrunda kaybolayım. yok olayım. toprak olayım.
ama sen benim her şeyimsin.

belki de en iyisi uyumak yine. rüyamda "belki bir daha görüşemeyiz" deyip yeniden helalleşmek.

on saniyecik daha. uyanmamak. sürekli yanında olacağını bilsem, hiç uyanmamak.
Unutmak kolay demiştin, alışırsın demiştin.
Öyleyse sen unut beni yeter ki benden isteme.
Gözlerimde yaş, kalbimde sızı unutmadım seni,
Unutamadım, unutamadım ne olur anla beni.