bugün

giderek çok zenginlerin sahip oldukları evlerdir. oysa eskiden çok zenginlerin "apartuman" dairesi olurdu.

müstakil evler, mahremin kademe kademe gelip evin içine girdiği anda zirveye ulaştığı evlerdi. evvel zamanda müstakil evlerden oluşan mahallede 45-50 aile yaşar, onlar da birbirini gayet iyi bilirdi. keza alt sokak üst sokak,o evler herkes bilirdi birbirini. dolayısıyla sokağa giren yabancı derhal tanınır, aynı rotayı iki kez izlediği anda da "birine mi bakmıştınız" yollu kibarca uyarılırdı. yedi kat ele karşı bu mahremiyetin sınırı mahalle hayatında biraz gevşer, evin sokağa açılan bahçe kapısında bir set daha oluşurdu. en nihayetinde evin bahçeye açılan kapısı mahremiyetin zirvesi idi.

bütün bunlardan başka, bugünkü lüks müstakil evlerin aksine eskinin müstakil evleri bahçeleriyle de farklıydı. mesela bizim mahallemizdeki evlerin bahçelerinde yüzme havuzu falan yoktu. daha çok soğan, maydanoz, fasulye, domates vb. sebzeler ve erik, kiraz, elma vb. meyve ağaçları dikilirdi. o evler, aile bütçesine de oldukça katkı yaparlardı.

şimdilerde şehirlerin dışına müstakil evler, önceleri şehrin ana sosyal grubu olan mahalleleri oluşturur ve şehrin içinde yer alırlardı.

benim gözlemleyebildiğim kadarıyla, yurt dışından emekli olan ilk gurbetçilerimizin ikinci, üçüncü katları çıkmalarıyla ilk değişim başladı. sonrası ilk ve ikinci özal dönemlerindeki inşaat sektörü atılımı. derken bugünkü durum malumunuz.
emekli ikramiyesini alan her memurun hayalidir ve hep hayal olarak kalır.
önündeki bahçeye yaşlanınca domates,biber, marul ekmeyi hayal ettiren ev türü..
komşum rahatsız olur diye evde istediği gibi hareket edemeyenler için bir nevi özgürlüktür müstakil evde oturmak.
bahçesinde mangal keyfine imkan veren ev.
temizliği zor olan, ısınması problem olan, apartmanların arasında küçücük kalmış hissi veren ama yine de evim evim güzel evim dediğiniz evdir.
evden öte bir yuvadır.
bir de yeşil ormanlık bir alandaysa tamamdır.
hayallerdeki, küçükken çizilen resimlerdeki ve gelecekte sahip olunası ev tipinin adıdır. mustakil bır evı penbe panjurlar *, bahçesinde meyve ağaçları, bir havuz ve boy boy yahut aynı boyda çocuklar tamamlar. isteğe göre
komşu derdi çekmemektir.
dezavantajları da çok olan evdir. hele 2-3 dönüm bahçe içindeyse.

her tıkırtının kaynağını ararsın.

bahçeden yılan, ciyan ve bilumum hayvanat eve girer.

apartmanda oturmanın verdiği sürü içinde olma güveninin yerini yalnızlığın güvensizliği alır.
sırf sikik komşular nedeniyle sahip olmak istediğim ev türü. yoksa ısınması bi dert, temizliği bi dert, güvenliği ayrı bi dert.
seks için ideal yuva.
herkesin sahip olmak istediği ev türüdür. bahçesinde mangal yapılabilen, ağaçları ve çiçekleri olan, çocukların top oynayacağı hayallerdeki evdir. * *
20 yılımı verdiğim "saray". evde boğa güreşi düzenlense dahi kimse çok ses yapıyorsunuz diye kapıya gelmez. yöneticilik, kapıcılık sistemi yoktur. yönetici genelde anne ya da babadır, kapıcı ise evin küçük oğlu, kızı.

edit: imla.
ergenliğin ortalarına kadar kaldığım evdir. bir çocuk için hiç iyi bir tercih değildir. * çünkü etrafında ki bütün çocuklar kendi apartmanında ki elemanlarla daha sıkı fıkı olurlar. sen hep uzaktasındır. sen hep yamasındır. hele bide etrafında başka bir çocuk grubu yoksa yani etrafta başka bir apartman yoksa iyice yalnızlığa gömülüp o elemanlarla takılmaya mecbur kalırsın. Bunun etkileri olarak sosyal bakımdan belli bir yaşa kadar geri kaldım. Ancak bunun bilincine vardığım zaman kendimi düzeltebildim.

Kısacası; çocuğunuz sağlam arkadaşlıklar kursun, sosyal bakımdan iyi bir seviyeye gelsin istiyorsanız apartman evlerini tercih edin derim. babaanne veya dede ile çocuk kendini yalnız hissediyor. *
Kafanın rahat olması için ideal olandır. Evet.
en güzelidir. ev.
çok istiyorum ben ya bunu. bir gün ev alma aşamasına gelirsem kesin bunlardan alcam.
ilk etapta kulağa hoş gelen lakin çıkan sorunlar ve işletme açısından sürekli şantiye'de yaşamak zorunda kalabileceğiniz kışları pek ısınmayan yazları musluğu kapanmayan bahçesinde oturup keyif yapmaktan zaman içinde sıkıldığınız evlerdir. hoştur ancak boştur.
Doğduğum günden beri yaşadığım ev.

Kocaman ormanın içinde üç katlı tek ev.

Sonra büyük şehire geldim 20 yıl sonra apartman dairesinde yaşamaya çalıştım.

Olmuyor galiba.**
adam gibi evdir.
yıllarca oturduğumuz sonra şehir hayatının gerekleri doğrultusunda apartman hayatına geçiş yaptığımız ev. belki lüks değildi ama bahçesi vardı anneme hayat veren, komşularımız vardı güneşin batmasına yakın bahçemizde toplanan. iyiydi güzeldi ama her güzel şey gibi o da bitti.
küçüklüğümden beri yaşamak istediğim ev türüdür. arka bahçesi olacak birde. bodrumu ve tavan arası da olacak. harika.
aynı zamanda genel olarak arazi sizin ise ucuza yaptıra bileceğiniz evdir.
her ev müstakil olmalıdır.

devlet bunu bize sağlamalıdır.

(bkz: kahrolsun apartmanlar)