hissizlik

-fiziksel ya da ruhsal hislerden mahrum olma, hissetmeme durumu.

travma yaşamış kişinin iç ve dış uyarıcılara kendisini kapatması, duyarsız kalması.

önemsediklerinin, inandıklarının yalan olduğunu anlaman, haybeye gitmiş olması ve duyguların zirvedeyken çat diye yere yapıştıktan sonraki hali. gayet doğaldır.

hayatın dokunacak bir sinir bulamaması...

2 haftadır neden bu haldeyim diye ara ara düşünüyorum. cevabını buldum sanırım acımak istemediğim için tüm kapılarımı kapadım. aşk bitti.. terk edildim ya da ettim ondan hala emin değilim ama asıl konumuz bu değil. bir süre kendi kendimi yiyip, üzüldükten sonra, geceleri beynime uçuşan düşünceler beni rahat bırakmadığı için uyuyamadıktan sonra buna bir son verdim. şu an hiç ama hiç bir şey hissetmiyorum. ne üzüntü, ne nefret ne de aşk..bu ne kadar sürecek bilmiyorum. umursamazlık mı, bilinçaltına itmek mi bilemiyorum ama derin bir boşluk var içimde. bu uyuşukluktan kurtulmak ve tekrar hissetmek istiyorum ama bir yandan da acı eşiğimin dolduğunu ve daha fazlasını istemediğimi farkediyorum. sonuç yine çok övülen zaman, kendimi ona bırakıyorum ve eninde sonunda beni tamir edeceğini umut ediyorum.

mutsuz olmayı bile özlemek. bu halin sebebini anlayamıyorsanız daha da çekilmez olur. rüyada yaşamak gibi sanki.

Hayatta hissedilebilecek en kötü duygu. Karar veremezsin, doğruyu yanlışı ayırt edemezsin, mutlu musun yoksa mutsuz mu hiç anlamazsın... Yakınlarının ''Ne oluyor?'' sorusuna ''Hiç.'' dersin. Çünkü koca bir hiçsindir. Neyse ki karabasan gibi belli dönemler gelir ve gider.

yokluğa doğru yol alma durumu. *

hissedememe halidir.ya fazlasıyla bağışıklık kazanma ya da duygu eşiklerini artık atlamış olmaktır.anlamsız tavırların,olaylara tepkisizliklerin dünyasıdır hissizlik.

ruhun uyuşması.

ömrümde ilk kez bunu hissediyorum. beynim, kalbim sıfırlanmış gibi. hissizlik tam olarak tarif edilemeyecek kadar karışık ve belki anlamsız bir durum. anlamsız olduğu hissini sonuna kadar hissettiren bir duygu. garip.

hissizlik duygusu yaşamı büyük ölçüde kaybetme duygusudur.

anlam yükleyememek, başka boyutlara geçmek, üzülememek, gülememek, yürüdüğün halde yürüdüğünün farkında olamamak, zamanın geçtiğini farketmemek, umursamaz bir hal almaktır. ya jöle; ya da donmuş yağ kıvamında olmaktır.

çekilen sıkıntıları boşvere boşvere sonunda gelinen en dip nokta. depresyondan daha da berbat durum. depresyondaki insan en azından mutsuzdur. oysa hissizlikte mutsuzluk bile yoktur. her şeye karşı tamamen nötr olmak.

Ruh ölümüdür.

Yaşadığının farkında olamamaktır,bir süre sonra her şey otomatikleşir.Robokop kıvamında bir suretten ibaret gezinirsiniz.(Allah'ın sizi neden dünyaya gönderdiğini anlamaya çalışırsınız.)Kelimelerin ,cümlelerin ve düşüncelerin vardır.Ama senin midir değil midir?belli değildir!Artık sizin için çoğu kavram anlamını yitirmiştir.Yaptığın hareketler doğanın yönlendirmesiyle oluyor gibi gelir.izole olmuş bir yaşam formundasındır.Ağladığını,güldüğünü,nefes aldığını duyumsayamamaktasındır.Çevrendeki canlılara verilen tepkiler aslında birer gösteriden ibarettir.(hissedemediğini göstermemek için yapılan maskedir.)Verilen tepkiler anlık tepkidir ama kendinle baş başa kaldığında kalp atışından ve nefes alışından ibaretsindir.Her şeyden biraz hiçsindir ya da ruhunu hiçliğe teslim etmişsindir.Bazı insanlar için ise hissedebilmek dipsiz kuyudan su çekmeye benzer.
http://www.youtube.com/watch?v=_G_Qg_o2kas (hissizlik bu parçanın 0:36 saniyesi gibidir.Ve sonra hissetmediğinizi bile unutursunuz.)

çok fazla kötü hissin çok uzun hissedilmesi sonucunda olabilecek his. iyi değildir tabi ama hissederek, anlayarak acı çekmektense hissetmediğim bir hissizliğin acısını tercih ederim.

Eokdem gibilerin bu hayatta olduğunu, o ve onun gibi bir neslin yetiştiğini, değerlerimizin yitip gittiğini, ileride dünya düzeninin şimdikinden çok daha kötü hale geleceğini düşündükçe yaşadığım durum.

HiSLERiN YORGUNLUĞU, KARIŞIKLIĞI YA DA YOKLUĞU DURUMUNDA OLUŞAN HAL/DURUM'DUR.

başınıza gelebilecek en vahim durumdur ağlamayı bile özler insan.

çoğu zaman başımıza gelen,olaylar karşısında tepkisiz kalmamıza neden olandır. mesela şu an çok üzgün olmam lazım ama değilim. esasen hiç bişey değilim şu an.

üniversite'ye başlamak başlangıcı olabilir. aile önemini yitirir gibi olur. sonra da olduğundan daha önemli gibi olur. sonra çalkantılar işte.

küçük bir kız çocuğunun, tüm duygularını tükettiler, artık nereye dokunsam, hissizlik.

iki gundur Sağ elimdeki serçe parmağımda olan durum.

hissetmen gereken duyguları tüketmiş olmak en büyük etkenidir. elinde doğduğum halamın öldüğünü gece 4 te öğrenip uykuya devam etmem gibi. ya da ölüm kalım anlarında ergün pembe soğukkanlılığı sergilemem. her şey kötüyken düzeltmek için çabalamak bile gelmez insanın içinden. tek isteğiniz size dokunmayan yılan bin yaşasın olur. içindeki iyiye dair her şey yok olnuştur.

işin en kötü yanı bir çare yok bu duruma. insanlara anlatamazsınız bile. anlayacak olanlarsa çoktan vazgeçmiştir sizden.