hep aynı

mor ve ötesi şarkısıdır. gül kendine albümünden...

yine keyfim yok, hiç ışık yok
yine hayat yok etrafımda
ne haldeyim, hayal miyim
aslında kimseye zararım yok

ama...

hep aynı dertler hep aynı
hep aynı sözler hep aynı
hep aynı sıkıntı sarar

ben kimim, nerdeyim
çok tuhaf bir yerdeyim
içimde çok büyük bir şeyler var

odam soğuk, sesim pişman
elimden hiçbir şey gelmez oldu
bu ben miyim, hayal miyim
aslında gerçek bir sorun yok

hep aynı her şey hep aynı.. sabah kalkmak, evden çıkmak, dolanmak başıboş, eve dönmek, uyumak.. hep aynı.. her şey aynı..

an itibarıyla, sözleriyle duygularıma tercüman olan mor ve ötesi şarkısıdır.

"yine keyfim yok, hiç ışık yok
yine hayat yok etrafımda
ne haldeyim, hayal miyim
aslında kimseye zararım yok"

soruyorsun, bu yeni tuhaf keder ne zaman başlıyor
bir gelgit aşıyor kara, çıplak ve koca kayaları
kalpleri kırar yaşamak geçtiğinde hasat zamanı
bu bir sır ki bütün insanlık biliyor

apaçık bir keder, görünüyor gizemsiz etrafta,
nasıl ki herkes biliyor içindeki neşeyi
meraklı güzelim, arama daha engin bir şeyi
ve sesin ne kadar güzel olsa da konuşma

sus, cahilim! benim mest olan ruhum sus
zarifçe esir alınan çocuk kahkaham sus
yaşamdan çok çekiyor bizi, hain ölüm kurnaz

izin ver de bir yalanla sarhoş olayım
gözlerinin içinde bir rüyaya dalayım
ve kirpiklerin gölgesinde uyuyayım biraz

charles baudelaire

bir buz şarkısıdır.

Durdur onları
Bu kavga niye?
Sustur onları
Konuşmasınlar yine

Hep aynı sen..
Aynı ben..

Ucuz sahneleri
Aşkın hep anlatıldı
Kirlettiler hep
O suçsuz insanları

Hep aynı sen...
aynı ben... *

(bkz: rutin monoton tekdüze)

üzülmek hep aynı, hep aynı hayat içerisinde en sıcak zamanlarda bile üşümek... güne başlarken bi umutla uyanıp gün içinde sürekli yıkmak için uğraşmaları bunu...gözünü kapatmak bütün gerçeklere ve açmak karanlığa aydınlık orda öylece dururken adeta... göz yaşlarının acıtması canını, dökülmesi gözlerinden amansızca... beklemek her zaman, beklemek belkide asla ve asla olmıycak olanı amansızca... daha iyisi için uğraşmak ve belkide hayat içinde ayakta kalanlar da olsa hep aynı yok olmak.

nasılsın sorusunun cevabı.

muhteşem bir buz şarkısı. gece gece insanda zıplama hissi vermektedir.

"ben kimim, nerdeyim?
çok tuhaf bir yerdeyim..
içimde,çok büyük bir şeyler var.."
der ve vurur beyinden.

mfö'nün 1986 tarihli vak the rock albümünün a2 şarkısı. mfö konserlerinde kapanış genelde bununla yapılır. bunda en etkili unsur şarkının doğaçlama enstruman performansına imkan sunan blues'a yakın müzikal yapısıdır. önce mazhar müzisyeni anons eder akabinden o müzisyen partisyonunu çalar. akabinde son kıta da söylenerek şarkı da konser de bitirilir.

şarkının sözleri de oldukça anlamlıdır ve mazhar kokar..

biz güzeli seviyoruz / alev alev yanıyoruz
uçuyoruz konuyoruz / hep aynı

geziyoruz görüyoruz / okuyoruz duyuyoruz
yazıyoruz çiziyoruz / hep aynı

hop usta aman / oynama değişmez
taka tuka / konuşma değişmez

beraberken ayrıyız / ayrılınca bağlıyız
ölü müyüz sağ mıyız / hep aynı
bu iş bizi bağlamaz / ayrı gayrı olmamız
hiç bir fayda sağlamaz

neden kıyıda köşede kaldığını bir türlü anlayamadığım güzelim mor ve ötesi eseridir.
gül kendine albümünün 11 şarkısı da birbirinden ayrılamayacak kadar özeldir, güzeldir.

"ne haldeyim, hayal miyim? aslında kimseye zararım yok..."

haydi dinleyelim
http://www.youtube.com/watch?v=zNyjZRCh0Eo

aynı zamanda bir pijama şarkısıdır. klibi de renklidir.

http://www.youtube.com/watch?v=nKUPA8Uil1I

Kişiler değişse de yaşadığımız şeyler hep aynı. Bütün duygular aşk - ayrılık - ihanet arasında gidip gelen duygular ve insanlar. Bir daha asla yapmam denilen hataların tekrarlanıp, başka kişileri, bambaşka duygularla sevmek gibi örneğin...

olayların farklı farklı kişiler ve ortamlarda fısıldaşmaya başlaması duyguların nefes alması, ete kemiğe bürünmesi, hayata katılmak istemesi...

Sonuçta onlara boyun eğmek.

athena'nın belki de en güzel dönemlerinden en güzel şarkısı.

Zaman mı hep yalan? Belki boştu olanlar
Yakınmak çok saçma, çünkü yoktur kaçanlar
Uzaksın kendine, içinde var bir değişme
Ulaşsam zaten sormazdım ki, Orda nerede?

Ben kendimle ölmek varken sen hep burda
Hep aynı, Hep aynı, Hep aynı, Hep aynı
Senle birlikte Hep aynı, Hep aynı

Neden hep sormak var?
Cevabı nerede, kimde var?
Doğrusu bence yok ki,

Hepsi aynı rüyalar
Bakarsan bir eğer,
Kayarsın iki değer
Doğrusu burdan çıkmak dersen, ol ki çık benden

Ben kendimle ölmek varken sen hep burda
Hep aynı, Hep aynı, Hep aynı, Hep aynı
Senle birlikte Hep aynı, Hep aynı

kesinlikle bu sözlük için kullanabilirim.

mfö konserlerinin vazgeçilmez şarkısıdır. özkan baba doğaçlama ses şovuyla insanı gerçekten etkiler, queen'vari bir çalışma ile seyirciye ses verilir seyirciden aynı sesi çıkarmasını isterler. fuat baba not verir, çift ses yapan 10 üstünden tam puanı alır.

en güzel "hep aynı" performansı 1988 rumeli hisarı konserinden.

http://www.youtube.com/watch?v=0gSB3yEKlFQ