ekmeği ilk yapan, ya da icat eden de diyebiliriz, insanın sözleridir.

- birşey buldum, yemezsem doymuyorum.
içine bişeyler koyarsam akşam yemeği olur bundan.
yemeğinizi şununla yiyin.
gün gelecek insanlar bunun için birbirlerini öldürecekler.
bunu akşam eve gelirken yanınızda getirin. bi kilo da domates alın.
bi peynir, yağ verele..sıcak sıcak bi şey yaptım..
-mahmut gel lan bak ne buldum.
-ne o?
-bilmiyorum buğday unundan yaptım.
-mayayı nasıl tutturdun?
-maya ne?
-onu da ben buldum.
-verin bakayım... olmamış bu fırında daha iyi pişirmek ve seri halde satmak lazım.
-fırın ne la?
-onu da ben buldum.
- dur bayatlari önce bitirelim.
aslanın ağzına vermeyin lan şunu sonra millet çıkaramıyor.
-biri de köfteyi bulsa iyiydi.
Her şeylerin suyuna banarsınız.
Ekmeği ilk yapan insan, ilk ekmeği yapan insan.

not: farklı sanki.
--spoiler--
lan olm içini kim yedi, kenarları kim yiyecek şimdi amk.
--spoiler--
ben bişey buldum ve senin bulduğum şeyin ne olduğunu anlayabilmen için bu şeyden 40 fırın yemen lazım.
eşi ya da sevgilisi ben yemem, diyetteyim çavdar yap diye trip atabilir.
- ekmağnen yi yavrım ekmağnen.
tereyağını bulan adam yakınlarda mı?
Uğraştım ektim, eledim, yuğurdum, mayaladim, pişirdim eee çiğneyeni Allah çarpsın.
-senin adın mmmmmm şeyy...... tamam buldum "ekmek" olsun.
nimet lan bu.
-oyle bisi buldum ki bunu dusuren opup basina koyacak.
etleri pişiriyoruz bir de şunun arasına koyalım bakalım nasıl olacak.

(bkz: burger king)
suyuda gölden buldukmu tamamdir.
-Az ye lan it, bunu "bulamayanlar" da var!
-bidaha bunu yapamazsak pasta yaparız.