dünyanın ortasında bir yer

özen yulanın yazdığı ayşenil şamlıoğlu nun yönettiği geçen hafta taksim sahnesinde perdelenen devlet tiyatrosu oyunu. müzikler can atilla ya ait olup başrollerde yetkin dikinciler (emre bey) ve zerrin tekindor(ahten) oynamaktadır.

Emre bey ateş çiftliğinin beyi herşeye sahip olabilecek kadar güçlü birisidir.ta ki karşısına kardeşinin sevdalısı ahten çıkana kadar. ahten için kardeşini zeytin ağacının yanında uyurken öldürür.ahten e zorla sahip olmak ister.ancak ahten kalbinin kapılarını sımsıkı kapatmış hatta kilitlemiştir Bir gün o yabancı gelip sevdalısının kanına bulanmış zeytin ağacından beşiği yapana kadar...

görsel ve müzikal anlamda şölen niteliğindeki oyunda emrebey ve ahten in hikayesinin yanı sıra birkaç kadın hikayesi daha anlatılmaktadır. oyunda beşikten başka dekor olmamasına rağmen anlatılmak istenenler tavandan sarkan perdelerle ifade edilmiş sanatsal bir yapıt olarak karşımıza çıkmıştır.

Söylenceyi erkek kurar da, acıyı kadının payına düşünürse, bu mudur erkekliğin yasası?

https://www.dtgm.gov.tr/eser/eser1363.asp

(bkz: atlantis)

jules verne' nin ünlü eseri arzın merkezine seyahat' in konusu.

sırf zerrin tekindor'un sahnede yarattığı harikaları yakından görmek için bile seyredilebilecek oyun.. istanbul devlet tiyatrosu'nun 2007/2008 programında görmek nasip olmadı daha..

bu oyunda ahden, ismiyle ve ekiyle köküyle subjektif bir ayrıma girersek ah'den, dünyanın ortasında tek başına bulunan kişidir.emre bey'in erkinde ona hizmet eden ve kaderi ah'denden pek farklı olamamış diğer kadınlar da aslında dünyanın ortasında bir başınadır.ancak esas yalnızlık emre bey'in harcıdır, o soyludur, o toprağın ve ateş çiftliğinin sahibidir.sevdiği kadın ah'den için emre bey kardeşinin kafasını taşla ezmiştir.emre beyin yangınlarının sebebi, önüne çıkan her türlü kapının açılmasına alışık bir kişinin ah'denden yediği gönül tokadıdır.ah'dense gönlüne yılanı koymuştur bir kere, oyun devinir ve yılan mı ah'dene ah'den mi yılana sarıp sarmalanmıştır, belli olmaz.yılana sarılan ah'denin nedeni elbetteki, taşla kafası ezilen bir başka adamın yarattığı acıdadır.
diyarbakır devlet tiyatrosu bu oyunu gerek müzikleri gerekse de rejisiyle çok güzel hazırlamış.bize de alkışlamak düştü tabi, özen yula'nın nefis tekstine eklemli..