ders çalışmak için gerekli olan motivasyon

Bilen nerde olduğunu gören varsa...nolur mahrum etmesin biraz istiyorum çok değil.

Huzurlu ev ortamı, tok bir karın, bir miktar atıştırmalık ve tabii ki gelişmiş bir sorumluluk duygusu.

Ders çalışmamak.

Cikolata=yogun kalori, kan sekerinde artis, odak daginikligi.

Kahve, belki biraz yardimi dokunur.

Gercek gereksinim duyulan arac: istek-desire-arzu.

Kesinlikle çomü kütüphanesine gitmek değildir. Kardeş bu ne hal lan kimi uyuyor kimi dakka bir sigaraya çıkıyor kimi altılı yedili muhabbet döndürüyor. Napıyorsunuz ne diye geldiniz aq.

bildiğin para. geçen öğrencilerimle iddiaya girdim, denemede biri bile beni geçerse tüm sınıfa yemek ısmarlayacağım (eski lys tadında denemeler, bütün alanlar var). kimse geçemezse bana bişey almalılar.

o günden beri hayvan gibi ders çalışıyorum, ben ki üniversitede hep C'ye tav olan, derslere uğramayan, kitap açmayan öğrenci.

11 tane vizem var, cumartesi günü 3 sınavla başlıyor. pazar günü dahil sınavım var. neyse ki saatleri geçte her sınav haftası gelen düşüp bayılacağım herhalde bi yerde duygusu olmayabilir bu sefer.
aslında hayatımızda girdiğimiz onlarca sınavdan bir düzinesi bu hafta sadece ama yine de uzayan senen de bile 11 ders ile mücadele ediyorsan çok büyük bir olaymış gibi görüyorsun bunu.

Benim bir ev arkadaşım, hatta o da burda yazıyor. (bkz: kuscubasi sezer)

bununla bir tahtamız var, baktıkça bize güç versin moral versin diye oraya bişeyler karaladık. işe yarıyor mu daha anlayamadım ama sınavlar başlayınca göreceğiz.

Prometheustum çiviyle çakılırken taşlara ciğerimi kartallara yedirdim. spartaküstüm köleliğin çığlığında aslanlara yem oldum, Tükendim. Kör kuyuların dibinde yusuftum, Kerbela çöllerinde hüseyin, Zindanlarda cem sultan sehpada Pir sultandım. Tanrılardan ateş çaldım, yüzyıllar boyunca yandım. Bir anka kuşu gibiydim, kendimi küllerimden yarattım.

Murat göğebakanın vurgunum şarkısında vardı bu dizeler, dinledikçe baktık coşuyoruz yazdık tahtaya. şimdi gelip gidip okuyoruz.

he derseniz ki asıl motivasyon kaynağı ne?
Derslerden, okuldan, şehirden, insanlardan sıkılmak ve siktir olup gitme isteği

Çok basit abi. Kalmamak. (bkz: Ankara tıpı kazanıp kalan arkadaş)

görsel

bugün bi türlü gelmeyen motivasyon.

Sırf derse oturmamak için dayımla teyzemi aradım.

Bahane bu ya.

söyleyin bana da uğrasındır.

konu ders çalışmak olunca motivasyon olamıyorum, bulan varsa bana da yardımcı olsun.

gece uykuya dalındığı sırada aklınıza gelir genellikle. sabah olsun da deli gibi çalışayım dersiniz. bir bakmışsınız yine uyuyorsunuz.

yatay geçiş yapıp sevgilinle aynı okulda okuma amacı.

Bende hiç olmayan lakin bu aralar ihtiyacım olan motivasyon.

Bana ugramadi su zamana kadar.

Önce bir efedrin içersin zaten geri gelir.

Bir türlü bulunamayan motivasyondur.

Tümdengelim yapmak gerekiyor. Mesela neden ders çalışıyorum sorusunu sorup onu bir zorunluluğa yönlendirmek gerekiyor.

Aileden zengin de olsanız göstermelik bir işiniz olmalı. Sermaye koyup ofis açıp çalışıyor gibi de yapabilirsiniz ama ciddi bir ailenin damadı olmaya aday olmak için daha farklı bir meslek edinmek gerekiyor olabilir.

Ben seviyorum mesela ders çalışmayı çünkü ülke bizim ülkemiz tarih bizim tarihimiz dil bizim dilimiz kanun ve Anayasa bizim ülkemizin yönetim sistemi. Bir matematik var o ne işe yarıyor bilmiyorum.

(bkz: kpss 2016)

Beynin * bölümünden salgılanan ''ders çalışus yoksa bir baltaya sap olamayacaksınus'' adlı bir hormon sayesinde elde edilir.

Sadece o dersi sevmenizdir. Kimse bu dersleri size kafanıza silah dayayıp öğrenmek zorundasınız demedi, kendiniz seçtiniz. Olay ders değil, istediğiniz bir konuda bilgi edinmek. Öğrenmek istiyorsanız o şeyi zaten öğrenirsiniz, ders olarak görmeniz gerekmiyor. Bu yüzden bir tarih öğrencisi çalışmak için "motivasyon" ararken bir başka kişi dersi olmamasına rağmen onlarca, yüzlerce kitap okuyup belki daha yüksek bir bilgi seviyesine ulaşıyor. Motivasyonu ise: "o şeyi sevmesi, öğrenmek istemesi."

şu son günlerde en çok ihtiyacım olan şeylerin başında gelir.

16 yıldır aralıksız okuyorum ve gerçekten bıktım arkadaşlar. bitsin diye gözüne baktıkça, daha da zorlaşıyor, daha da uzuyor. bir dua olur, başka bir şey olur bilen varsa söylesin lütfen.

teşekkür ederim. *

ruhi çenet ve o korkunç sesi https://www.youtube.com/watch?v=YnAgYZ9OicU

Ben kendi adıma şöyle bir yol buldum. Insanlar a yardım edince mutlu oluyorum. Bir siteye üye oldum. Bu sitede farklı sınavlara hazırlanan öğrenciler var. Özellikle 6 - 7 -8 . Sınıflar var. Mesela tarihten bir soruyu yanlış yapmışlar ve doğru cevabı anlayamamislar. Sorunun fotoğrafı var. Altında cevap verenler sorunun cevap anahtarında verilen cevap doğru deyip gecmisler.

Ben de neden cevabın o olduğunu açıklıyorum ve kısaca konuyu genel hatları ile tekrar ediyorum. Bunu yapmak beni mutlu ediyor. Bilmediğim bir soru ise konuyu açıp okuyorum . Soruyu öyle cevaplıyorum. Herkes kazanıyor. Ben kendim için çalışmıyor olsam da birine yardım edince seviniyorum. Belki Dersaneye gidememis belki yardım eden yok. Kızın biri hukuk kazanmak için nasıl çalışmalıyız yazmış. Dedim sen hukuk hakkında bunları bunları bil sonrasında yine hukuk istersen yaz. 1. Sınıftan hukugu bırakan arkadaşlarım oldu üniversitede. Neymiş bu kadar okuyacaksam edebiyat okurdum diyor adam.

(bkz: yok ki)
(bkz: ay olabilir mi öyle bişey lütfen olsun çünkü)
Zordur. O notivasyonu yakalamak imkansıza yakın, ama yakalayınca da gerçekten değdiğini gördüğün durumdur. Özellikle benim gibi tembeller için.