bugün

gülsen'in sarkisini dinlemek : sizi gidi kara böcükler(!)
minicik olup da herkesi korkutabilmek eğlenceli olurdu.
(bkz: böcek öl deseler) *
zaten hepimiz böcek olduğumuzdan çok da farketmeyecek durumdur. hepimiz aslında önemsiz olan ama önemli sandığımız hayatlarımızda sıradanlığımızı yaşıyoruz farklıyız sanarak.
kavgalarımız sıradan, mücadelemiz sıradan.
hepimiz böceğiz daha ne kadar böcekleşebiliriz. eziliyoruz çarkların altında. vıck diye ses geliyor şikayetlerimizden. anlamsız serzenişlerimiz. sadece bir "vıck"
böcek ol deseler, he olurdum bir karınca, dolaşırdım, hiç çalışmazdım. ohhh kraliçe karıncanın inadına inadına, he bide olursa arkadaım ağustos böceği, e yapardık ozaman yaz gezmeleri.
(bkz: the fly)
bocek ol deseeelerrr tespih bocegi olurdumm eee cunku top oynamayi cok seviyorum bir de iste ogretmenime sevgiler, kaplumbagalari cok seviyorum.
anketlerde ki tamamlama cümlesi. böcek ol deseler... böceğine göre değişse de, genelde böcek diyince hamamböceği ve türevleri aklıma geldiğinden iğrenç bi yaratık olduğum için kendi kendimi ezip öldürmek zorunda kalırdım... tapi kendi kendini ezmek zor olduğundan olmasdı hemen öyle...
böcek ol deseler "misafir böceği" olurdum. ha "öyle bir tür var mı?" deseler "sus çarp mıyım şimdi ağzına" derdim. efendim mevzuya konu olan bu böcek türü evde görüldüğü vakit tam alnının çatısına indirmek üzere iken ben annemin "aaaa öldürme sakın misafir gelicek misafir" nidaları eşliğinde elimde hazır vaziyette duran rulo halindeki gazeteyi indirmek zorunda kalıyorum. nasıl pis bir böceksin arkadaşım sen istediğin gibi dolaş gez toz. neymiş efendim misafir gelecekmiş.