benden bir şiir

kış günü gelmiş
gecenin üçü saat
sokak lambalarının aydınlattığı caddede
bir sarhoş bir de ben
yürüyorum yalnızlığımda
bilinmezliğe doğru
dimdik dursam da her şeye
o kadar gücüm tükendi ki
elimden tutacak birini bekliyorum
yok yok öyle birisi
anlamasını beklemek birinin diğerini
ütopyalarda gerçek olurken
yürüyorum yalnızlığımda
başım dik yüreğim yaralı
bir gün daha ayakta durabilecek miyim
bir gün daha ideallerim için savaşabilecek miyim
bilmiyorum
bildiğim tek şey deli gönlüm
asla durulmaz gücüm bitse de
yürüyorum yalnızlığımda