bugün

Tek sevilmeyen yanı bir günde bu kadar çok misafir gelmesi tek sınıkıntılı yanı bu heralde.
ikram ederken tatlı neyin şeyleri misafirin üstüne dökmek. Ayaklardan ince bir karıncalanma tepene kadar çıkıyor çünkü.
çabuk bitmesi ve artık çocuk olmamamız. çocukken güzeldi heyecan verirdi. öyle bayram harçlığı alacağız bilmem ne diye değil. başka bir şeydi. bugünün 20 lirası falan bir para verilirdi aile büyüklerinden onunla soluğu 90 ların meşhur lahmacun salonlarında alırdık. 2 şer lahmacun yerdik yanına birer gazoz içerdik. yediğimizin lezzeti işin yüzde 30-40 ı idi. yüzde 60-70 kadarı o yanımızdaki diğer 3 kişilik arkadaş grubu ile yemekti. hem bayramın neşesini hem akşamın kör karanlığına kadar sürecek maceralardı sevilen kısımları.

hee şimdiki bayramların ne suçu var ki sevmiyoruz ? bir suçu yok elbette ama işte insan doğası kabullenemiyor bunlardan vazgeçmeyi.
benim bayram misairleriyle ilgili derdim yok. hatta memnun oluyorum gormedigim akrabalarimla gorusunce, ama tum bayram bu boyle olunca da insan usaniyor. oysa her bayram bir ev belirlense, tum tanidiklar orada toplansa ve bayramlasip konussa, 3-4 saat sonra da dagilsa ne guzel olur. hem birbirimizi gormus oluruz, hem de bayramin geri kalani gercekten tatil gibi gecirilebilir. diger turlu sehir disina cikmiyorsaniz bayramda dinlenmek imkansiz.
Tek sevilen kısmı sanırım küçükken aldığımız harçlıklardı. Ne yazık ki o günler artık geçmişte kaldı.
Yağmur yağması. Tatile git, denize gireme; olmaz ki.
Sevmediğimiz insanlarla bile bayram diye yüzümüzde bir gülücükle konuşmak zorunda kalmak.
Normal yaşantımızda görüşmediğimiz konuşmadığımız hatta selam bile vermediğimiz insanlar ile sırf bayram diye samimiyetsiz ortamlarda öpüşme merasimi yapılmasıdır. Eski bayramların tadının kalmadığını düşündüğümdendir.
Katlanılmaz akrabağlarla muhattap olmak zorunda kalmak.
kalabalık.
Çocukken iyiydi, babamı kaybetmiștim,yatılı okulda okuyordum diğer çocuklara verilen paranın iki katını alırdım șimdi ise Para Veren yok. Kisacasi bayramda büyük olmak kötü bir durum
Bir hevesle başlayıp aynı sıradan gün olarak süregelmesidir.
Bayram olması.
Misafir misafir misafir. Yiyorla iciyorlar bulasik birikiyor dağ gibi. Ya gelin cay icip defolun gidin ya da gelmeyin. Nefret ediyorum sarma birakmiyorlar!!!
Öpüşme merasimi.
şerbetli tatlıları ve bir şeyler yemem için ısrar edilmesini sevmem. her bayram bu durumu kibarca evine gittiğim teyzelere anlatmak yorucu oluyor.
Tatil bahanesi olması.

Böyle bayram mı olur be? Herkes bi tarafta. Çatladım sıkıntıdan.
Misafiri, verilmeyen paralar, ziyaretler vb..
Bayram temizliği adı altında pırıl pırıl yaptığın topladığın evin 5 dakika içerisinde ufaklıklar tarafından dağıtılması. Sevmediğin akrabalara ziyaret ve samimiyetsiz gülüşmeler.
Sigara böreğinin hemencik bitmesi. Erkek olduğum halde kalem gibi yaparım bunu ama benden önce yiyip bitirirler. Kalkar kalmaz bütün aile fertleri kırıntılar arasından sırıtır börek bottoooo. Der. Olamazzz olamazzz..
Eski coşkusunu veremiyor oluşu. Çocukken ertesi gün bayram ise heyecandan uyuyamazdım, bayramdan önceki arefe günü babaannem sırayla bütün torunlarını yıkardı boyumuzun uzayacagina dair bir batıl inancı vardı. Çok güzel günlerdi. Zamanla görüşecek akraba dahi kalmadı. Evi temizliyoruz gelen giden yok kendimiz oturuyoruz evde. Şeker alıyoruz kendimiz yiyoruz ikram edecek bayramlasacak insan yok çünkü.
ilk tanıştıkları erkekle hemen sevişmek istemeleri. ulan bu kadar mı düştünüz amk. yazık.
nefret edilesi akrabalar ile görüşmek zorunluluğu en boktan yanıdır. öyle ki, bayram günleri yaklaştıkça bir stress alıyor. gerilime günler kala, saatler kala derken o gün geliyor. mecburen o çıkarcı kişilerle görüşmek zorunda oluyorsunuz. çünkü görüşmezseniz sizin arkanızdan gıybeti yapan yavşaktır bunlar. allah belasını versin bu adetin.
Kalabalık gereksiz insanlar.
akraba ziyaretleri.