babayla lokantaya gitmek

eskiyi hatırlatır.

canımız bir şey istediği zaman zor bela götürürdü. ne büyük lükstü lan o zamanlar. yerdik ama öyle çok değil.

şimdi ben götürüyorum her gittiğimde. babam gene aynı baba. eski günlerden kalma alışkanlıklar. tasarruf mode on yani.

olur mu lan öyle. ne var ne yok getir diyorum garsona.

"olur mu oğlum öyle şey" diyor. çok paran giden diyor. "para senin köpeğin olsun baba" diyemesem de "sen orasını düşünme" diyorum. gözleri gülüyor. bana yetiyor.