babam ve oğlum

gifli senaryo yaptım gençler.

babam ve oğlum hıyarlı versiyon.
görsel

not: yarım saatimi verdim. çok eksilemeyin vicdansızlar.

"Dedemin insanları", "Tamam Mıyız", "Babam ve Oğlum" nasıl filmlerdir böyle. Hele Tamam Mıyız?. Gözümü kırpmadım "Babam ve Oğlum"da. Harika.

Bazen aşırı dramatikleşen ama yine de kalitesinde az filmin olduğu türk başyapıtı.

şu film sinemadayken 4 tane yetimle izlemeye giden kafama bişey diyemiyorum.
biri babamdı.
adam babasını hiç tanımamış daha bebekken kaybetmiş ve anası olacak kadın onu bırakıp başka biriyle evlenmiş.
biri annemdi.
babası 7 yaşındayken ölmüş/öldürülmüş tam olarak bilinmiyor.
biri babamın teyze kızıydı.
onun da babası daha çocukken ölmüş. kocası da genç yaşta bi maç esnasında kalp krizi geçirip ölmüş.
biri de bu teyze kızının oğluydu. babası öldüğünde 5 yaşındaydı.
böyle efsane bir kadroyla bu filme gidip o günün etkisinden kurtulamamak nasıl bişey kimse bilemez.

bugün seksen beşinciye izlediğim filmdir. usta yönetmeni ve dev kadrosuyla benim gözümde, çekilmiş en iyi türk filmlerinden biridir. unutulmaz sahne ve replikleri günlük hayatımızda yaptığımız esprilere karışsa da hepimizin içinde hüzün dalgaları yaymayı başarır. izlerken düşünürsünüz, bu filmi herkes izlemeli diye ama bir yabancının, babam ve oğlum u anlaması, bizim aldığımız tadı alması imkansız. karakterlerin her biri türk insanının ayrı bir özelliğini vurguluyor. davası için babasını karşısına almış bir adam, evladıyla eşi arasında kalmış gençliğinde kocasına söz geçiremeyip yıllar sonra eşinin karşına çıkıp boşanma pahasına oğlunu savunan bir anne ve toplumumuzun gerçeği sert görünümlü, inatçı ama bir o kadar da ailesini seven bir baba.. ve ihtilal dönemi. bizim yaşadıklarımızı, bizim acılarımızı bizden başkası anlayamaz. teşekkürler çağan ırmak, sinema tarihine kocaman bir miras bıraktın.

Film fukarası insanların onlarca kez izlediği saçma film. Bir köy, özürlü bir abi, yobaz bir baba hikayesi.

Ağlatan nadir filmlerdendir.

tesadüfen ortaya çıkan filmlerden birisi. selvi boylum al yazmalım gibi. hani o an olmasa hiç olmazdı. tesadüfen oldu. bir sürü doğru adam, doğru zamanda, doğru bir hikayeyle geldi geçti gitti.

ağlatmayan filmdir. *

babalar günü klasiğidir artık.

en etkileyici sahnelerinden biri için...

http://www.youtube.com/watch?v=wC-Im8GO_jI

--spoiler--
elimi neye attıysam kurudu. karım öldü. bir zamanlar aynı yola baş koyduğum arkadaşlarım reklam şirketlerinde, iktidar borazanları çalan gazetelerde acıyıp bana iş verdiler; köpeğe kemik atar gibi... kendilerini temizlemek, ruhlarını temize çıkarmak için... dur; konu bu değildi. ben başka bir şey diyordum. heh, tamam; ev diyordum. baba, buraya niye geldim biliyor musun ? denize bir oda ver. onu yanına al. burada büyüsün. bir evi olsun. gidecek başka hiçbir yeri yok. ona bir oda ver baba.
--spoiler--

Ege şivesini sevdiren film.

türk sinema tarihinin en güzel ilk 5 filminde her zaman yerini alacak yapıttır. ancak ve ancak benim gözümde hiçbir zaman 1 numara olamayacaktır. 1 numarası için (bkz: eşkiya)

zamanlama manidar olmuş. 17 aralık , show tv pek ilginç...

sinemayı izlerken herkesin kendiden bir parça bulduğu başarılı bir yapıt.

çok fazla ağlatan filmler listemde olan filmlerden biridir.. listede yeşil yol ve hachiko başı çekmektedir.

tek başına izlemek daha kötü oluyormuş be. ben kendimi kimlere ... neyse.

not : daha önce abim ve annemle izlerken bağıra bağıra ağlamışlığım var, varın siz düşünün öğrenci evindeki halimi.

AGLATAN FiLMiDiR. AMK BABAMIN.

Dedenin hastane kafeteryasindaki sahnesinde honkure honkure aglamistim.
Cetin tekindor'un muthis oyunculuğu oyle bir andaki duyguyu acayip yansitmisti.

Kalp ağrısı. Herkesin kendinden birşeyler bulduğu film.

yalnızken izlenmesi gereken filmdir. veya eşinizle izleyin.

bu filmin ilk çıktığı zamanlar arkadaşımın abisinin düğünü vardı. onun için kadınları düğüne götürecek bir şehirlerarası otobüs ayarlanmış. otobüste bu filmi açmışlar. filmin başındaki doğum sahnesini görünce yaşlılardan biri filmi kapattırmış. 2 saat yolu o teyzeye küfrederek gitmişler.

bu filmin ismini duyunca niyeyse aklıma hep bu olay gelir.

Şuan show tvde verilen film.

Ağlijam.

Kaliteli oyuncularin ve dozunda şivenin filmin gerceklik payini artirdigi icin hungur hungur aglatan film. O kadar icten ve yapmacikliktan uzakti ki, aglamamak ne mumkun. Konu guzel, ama aglatan gercekciliktir.

Bir film her izleyince aynı etkiyi bırakıyorsa bir insanda işte o film olmuştur diye düşünüyorum ve inanın bu film her zaman iyi.

Tüm zamanların en anlamlı ve duygusal çağan ırmak dizisidir.

çok duygusal bir türk filmi.