aşık olmak istemek

(bkz: rahat batması)

istemekle olsaydı her şey, herkes mutlu olurdu. karşılık bulmadıkça gerek yoktur. hiç uğraşamam çelişkilerle.

Güzel duygu, insanı esir alıyor.. kaybetmekten korkacak kadar sevmek çok değişik. Arkadaşım başına gelmeden anlayamazsın demişti.

Kime aşık olacaksın hemde bu devirde, sosyal medya insanlığın en büyük toksidi haline geldi valla.

Fakat, amansız aşkın getirdiği duygular, anksiyeteyi tetikler.
Siz bilirsiniz.

Burda kız çok Birine ol evlen.

ister rahat batması diyin ister başka bir şey ama bu sıralar istediğim şey. Hoşlantı da olur. Yani en azından görünce heyecanlanacak bir birey olsa diyor insan. Ara sıra kalbimi yokluyorum atıyor mu diye...

aşık olup büyük pişmanlık duyduktan sonra da unutmak için ruhunuza yalvarıp, birdaha aşık olmamak için tövbe edersiniz. ama size güzel bir şey söyleyeyim, bir kere tam anlamıyla gerçekten aşık olduysanız, ardından o kişiden çok ciddi yaralar aldıysanız 2. sefere ne yaparsanız yapın aşık olamıyorsunuz. bunun sebebi de, artık her şeyin farkında olmak, ve aşka karşı ümit ve güven kaybetmek. aynı zamanda hayatınıza giren şahısa karşı da aynı şekilde. kaynak ne amuğoyim? diyenler.. kaynak benim yolunağoyim! şöyle bir dipnot da düşeyim, ben bu s*ktiğimin platformuna kendi tecrübem olmayan hiçbirşey yazmıyorum. yazmadığımı da zaten bir çok kişisel entrylerimde belirttim. saçma sapan şeyler yapmayın.

hayat tv dizilerine benzemez. kendinize gelin!

tehlikeli sularda yüzmeyin.

her canlı bir gün aşkı tadacaktır,
her aşkın bir acısı olur, bir de tatlısı,
aşk başladığında, bitmeye başlar,
her geçen gün aşktan koparıp eksiltir,
bir gün elde sadece sızısı kalır,
aşk sızı ile güzeldir.

Fıtratımız gereği en doğal istek.

Sevmeyi, sevilmeyi, değer görmeyi, tutkuyu, yerli yersiz gülümsemeyi özleriz hepimiz, isteriz.
Çünkü fesleğen değiliz, insanız...

Ben artık şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum..

instagramdan 7 tane kızla konuşuyordum, hepsi arkadaşça ve dostçaydı fakat bi kaç tanesine acaba olabilir miyiz falan diyordum.

Bir haftada 7 tanesi de sevgilisiyle fotoğraf paylaştı.

Aynı hafta içinde. Depresyona giriyorum bende.

Edit: ayrıca bi kısmı engelledi ve takipten çıktı, bir kısmı da artık konuşamayız falan diyor.

Osmanlı bile bu kadar çabuk çökmedi be.

(bkz: belasını aramak)

Durup dururken ne gerek var?

Olabilirsiniz çok kolay bir şey aslında fakat işte insan bazen bu minvalde algılarını kapatıyor. Aşık mı olsam ne?

Nasıl olunuyor, nereye başvuruyoruz?

Baya baya rahat batmak yani. Hiç önermem.

Evet, ilk Gençlik yıllarının masum hayalleri... (bkz: hayırlısı be gülüm)

(bkz: o iş öyle olmuyor)

Ama olamamak....

aşk, doğru insan v.s bunlar istenmez, aranmaz insanın karşısına beklemediği bir anda çıkar.

dertsizliğin bir dert olduğunu yıllardır savunuyorum. bu da bir örneği işte.

her istenen oluyor mu öyle, kimi şeyler istek dışındadır.

Dünyayı cehennem yapan şeylerden biri aşık olma içgüdüsüne sahip olup, aşık olunacak kişiye sahip olmamaktır.

Gerçekten ama gerçekten çok garip bir istek.

Genel olarak herkese karşı sarsılan güvenim, herkese karşı içimde duyduğum o berbat soğuma hissi bir daha hiç kimseye karşı aşk anlamında bir sevgi besleyemeyeceğimi düşündürtüyor.

Aşk diye bir şeyin varlığını da çok sorgular oldum. Aşk hayvani hormonlara yüklediğimiz anlamlardan mı ibarettir gerçekten? Eğer öyleyse aşk gerçekten de yoktur demektir.

Bilimle kolay kolay ters düşemeyecek kadar çok pozitif bilim ve mühendislik dersi aldım; burçlara inanmam, hurafeleri sevmem, fazlasıyla realistimdir ama "aşk"ın da böyle bir palavra olması ihtimalini gerçekten düşünmek istemiyorum. Sadece eskisi gibi olmak, birisine delicesine bağlanmak ve hiç bitmeyecekmişçesine birlikte olmak istiyorum. içimdeki soğukluktan bıktım ama bununla tek başıma da mücadele edemiyorum. Aylardır kendi halimde dünya'yı anlamlandırmaya çalışıyorum. Hala debelenmedeyim.