tuncay şanlı

babamın tabiriyle "maç yaparken iki ruhlu bir çocuk kaybediyor kendisini maç içerisinde, ne yaptığını bilemiyor. koşturuyor oraya buraya. lakin bu çocuk her zaman büyük maçlarda oynamalı; çünkü her zaman yüreği ile oynadığı için anadolu takımlarını hor görmeye çalışıyor kendince. yakışmıyor tabi bu ona." dediği topçu.

bir laf vardır ne onunla ne onsuz diye, tuncay da böyle onsuz da olmuyor onunla da.. candan oynadığı için takdire şayan fakat çok fazla piyasa olmaya çalıştığı için de maymuna dönen oyuncu.

(bkz: bi ibrahim akın vardı ne oldu o)