yanık izi

" uyumuyorduk artık, çünkü hüznün saatiydi yatağımız

ve birer değnek gibi büküyorduk akreple yelkovanı

ve onlar hızla yaylanıp kırbaçlıyorlardı zamanı

kan gelene kadar,

ve sen, gittikçe bastıran günbatımıyla konuşuyordun,

ve ben, on iki kez sen diye seslendim sözcüklerinle

ördüğün geceye,

ve gece açılıp, öylece kaldı,

ve ben, bir gözü onun kucağına bırakırken, ötekini

senin saçlarına taktım,

ve ikisinin arasından açık damarı uzattım fitil yerine-

ve genç bir şimşek, yüzerek yaklaştı. "

demiş paul celan.