şehr i mevla

tarihi çağrıyı yaptı beşere
gel dedi mevlânâ,gel dedi bana.
tevbeni bozsanda yüzlerce kere,
gel dedi mevlânâ,gel dedi bana.

semazen mevlâ'nın aşkıyla döner.
fitne ateşleri,sevgiyle söner.
rahmet haktan gelir semadan iner.
dal dedi mevlânâ,dal dedi bana.

mevlâ'ya kavuşmak,düğün gecesi,
ölüm varlığımın evvel hecesi,
muhammedi sevmek aşkın yücesi,
sev dedi mevlânâ,sev dedi bana.

nasılsan öyle ol görünme yalan.
muhabbetsiz alem oluyor talan.
hasrettir insanı aşklara salan.
çek dedi mevlânâ, çek dedi bana.

toprağa sevgiyi ekti yılmadı,
kendini kimseden üstün kılmadı
nice kervan göçtü burda kalmadı,
gör dedi mevlânâ, gör dedi bana.

beşeri incitmez, hiç hatır yıkmaz
hakk'a aşık olmuş,sevdadan bıkmaz.
safilin olanlar gönlünü yakmaz.
yak dedi mevlânâ,yak dedi bana.

öfkeyi kökünden kesip atalım
şefkat deryasına bizde batalım
nefsin bahası yok gelin satalım
sat dedi mevlânâ,sat dedi bana.

ümitsizlik yoktur samimi kula
ömrün bitirmeden gel doğru yola
felsefemiz her can gerçeği bula
bul dedi mevlânâ,bul dedi bana.

vifâkın tohumu her yerde bitmez,
şeytana yar olan doğruya gitmez
resulün âşığı kötülük etmez
bil dedi mevlânâ,bil dedi bana.

bir dünya kuralım hoşgörü yasa,
merhamet şah olsun, düşmanlık tasa,
ölüm büyük gerçek ömrümüz kısa
gel dedi mevlânâ,gel dedi bana.