ünlülerin rezil yaşamını bir şey sanan genç

türkiye'deki ve dünyadaki ünlülerin rezil yaşamını eğlenceli birşey zanneden gençtir.

adamlar batağın içindedirler çıkmaya çalışıyor çıkamıyorlardır.

(bkz: ünlü olmak istemeyen genç)

Rezilliği eğlence sanırlar. Böyle düşünenler bilsinler ki eğlence kimin eli kimin cebinde olduğunu bilmemek değildir

televizyon kültürü ile yetişen genç nesil buna en güzel örnektir.Böyle gençler hayatı bu şekilde yaşamak için herşeyi yapabilirler.

ergenliğe ya yeni girmiş yada henüz girmemiş gençtir. doğruyu yanlışı ayırt edemez. sadece tv de gördüğü güzelliklerden ibaret sanar hayatı.

şöhret aşkıyla gözleri kör olmuş, bilinçsiz genç.

doğru sanıya sahip gençtir...

birşeyi* tanımlayabiliyorsan o birşeydir zaten... yanılma söz konusu değildir...

ne istediğini bilmeyen müzmin topluluk...

-adama bak lamborghini almış.
-rezil herif!

kendi yaşantısının değerini anlayamayan gençtir. Dışlamamak gerekir ki topluma kazandırılsın.

şu fani dünyada boğazda en lüks yatda hergün en taze balıkla rakı içsende ki bazıları için son noktadır nihayetinde ölüm gelip çatar ve bu kadar yeter der .

sonrasında ise reşit olduktan sonraki hallerinden sorulur insan salise salise, milim milim, dirhem dirhem üstelik bu zenginmiş bu fakirmiş bu müslümanmış bu kafirmiş bu siyahmış bu beyazmış bu yeşilmiş bu maviymiş ayırt edilmeden boynuzlu hayvanlardan bile boynuzun hesabı sorulur .

görsel

ergenlik çağında, karakter olarak henüz tam oturmamış, doğruyu yanlışı ayırt edemeyen gençtir. *

(bkz: hani marjinal bizdik)

(bkz: buzlu badem)

magazin programlarının da bu durumda büyük etkisi vardır.

gece hayatı , eğlence hayatı deyip bir yere girer çıkarken ki görüntüleri verilmekte insanlarda orda eğleniliyor zannediyor.

(bkz: popüler kültür)

bir kaç tane paparazi görünce havalanan, kendini toplumdan üstün görüp hiç bir halta yaramayan, boş insanların ilgi odağı olan rezil ünlülerin yaşamını bir şey sanan ergendir.

"biz televizyon izleyerek, milyonerler, sinema tanrıları, rock yıldızları olacağımıza inanarak büyüdük ama olamayacağız... hepimiz heba oluyoruz... bütün bir nesil benzin pompalıyor, garsonluk yapıyor ya da beyaz yakalı köle olmuş... reklamlar yüzünden araba ve kıyafet peşindeyiz... nefret ettiğimiz işlerde çalışıyor, gereksiz şeyler alıyoruz... bizler tarihin ortanca çocuklarıyız... bir amacımız yok; ne büyük savaş ne de büyük bir buhran yaşadık... bizim savaşımız ruhani savaş... ve bunalımımız kendi hayatlarımız..."

fight club'un yaratıcısı chuck palahniuk'un tyler durden'e söylettiği o naçizane söz öbeği durumu kısaca özetleyebilir, örnek göstermek istedim.

edit: kelime fazlalığı.

--spoiler--
sanatçıyı sadece güzel sesiyle, yorumuyla değil, aynı zamanda ahlakıyla da değerlendirmek zorundasınız. değerlendirmezseniz kusura bakmayın sanatçılar modeldir çocuklarınızın modeli olurlar. çocuklarınızın duvarlarına astığı posterlerin sahiplerini düşünmek, idrak etmek durumundasınız.
--spoiler--
04:25 saniye'den sonra, aydın bir sanatçıdan, sanatçılığın tanımı: http://www.youtube.com/watch?v=o5-kurOtxT8

http://www.milliyet.com.t...in-ardinda-trajedi-gizli/