bugün

yatağımı bile ödünç veririm ama kitabımı asla. açık ve net.
hoşlaşmadığım eylemdir, geri dönüşler aksayınca durduk yere arkadaşlarımla aram bozuluyor.
ister istemez odunc kitabi verdiginiz insanin, sizi biraz da olsa tanimasini saglar.
Al oku, senin de hayatını etkilesin diye son 3-4 seneye kadar yaptiğım eylem. Şimdi nadirkitap.com'dan ödünç verip geri gelmeyenleri bulmak için uğraşıyorum.

Önceleri bir kere okuduğum kitabı bir daha elime almazdım. Tekrarlardan haz etmezdim. Cehennem tekrarlardan ibarettir derler, severdim bu lafı. sırf bu nedenle öğretmenlik okumadım. Aynı şeyleri tekrar etmek hiç bana göre degildi.

Sonra fikrim değişti, insan sevdiği yemekleri nasıl tekrar yemekten sılmıyorsa ben de tekrarlardan hoşlanmaya başladım. Kaçırdığım ayrıntıları yakaladikca çocukça mutluluk kaplıyor içimi.

Peki ya geri gelmeyen kitaplarım. Tekrar okumak istedigimde elimin altında değiller ki. Sanırım çoğuna yıllardır el surulmemistir hangi raftaysa. işte Üzüldüm o zaman geri gelmeyen kitaplarım için.
En nefret ettiğim şeydir. Ne zaman kime kitap versem geri gelmemiştir ve işin boktan yanı ben istemeyi sevmem ve o kitap öyle gider. Hele hele bir daha bulunması zor ya da özel baskıysa. Benim okumaktan daha çok koleksiyon merakım olduğu için ekstra koyar bu durum bana. Ama artık akıllandım isteyene sırada başkası var diyorum. ( sadece son cümle bir garip oldu ama hadi neyse)
Aynısını alıp hediye etmeyi tercih ediyorum. Hem paylaşmış oluyorum hem de kütüphanemden kitap eksilmemiş oluyor.
üstüne bir bardak soğuk suyla çok iyi giden davranış.
Tavsıye ederim, hayatta vermem,verirsem bile peşini bırakmam. Kitap önemli.
Hayvanın birinin ilk sayfaya tükenmez kalemle kendi adını yazmasıyla son bulan eylemdir. Lan göt lalesi, düzgün birine de benziyordun amk!
hayatta yapmayacağım şeydir. kitap lan bu. namus sayılır. ödünç vermem hiç bir zaman hediye ederim.
geri geldiğinde kitabınızı tanıyamıyorsunuz değil mi? vermeyin.
verilmemelidir dünyanın en saçma ödünç vermesidir. geri gelmez o kitap isteyemezsiniz de ayıp olmasın diye. kalır güzelim kitabınız ödünç alanda. o yüzden siz gidin kitabı isteyene aynı kitaptan alın böylece hem o kırılmaz hem siz zor durumda kalmazsınız.
(bkz: ödünç usb bellek vermek)
yapmak istemediğimdir.

çünkü bilirim ki, o kitap bir daha gelmez.
gelse de, eskisi gibi değildir artık.
arkadaşlarım isteyince geri çeviremediğim, ancak kendimi oğlunu askere gönderen ana gibi hissettiğim durum.
bunun yerine kitabın parasını vermişliğim vardı. gitsin alsın.
genellikle kitapları kiralayarak okuduğumdan dolayı pek kitabım yok buna bağlı olarak da böyle bir sorunum olmuyor.

okulun son günlerinde bir arkadaşa söylemiştim bana okuduğun kitabı sen bitirince yazın verebilir misin diye, hala ne bir mesaj var ne bir arama, ben kendim hatırlatamam artık o söylemeli bitirdim müsaitim verebilirim artık diye, ben dersem çirkeflik olur ehehehjr.
yaş ilerledikçe, kitap isteyenlere karşı daha rahatsız edici cümlelerle yaklaşabiliyorsunuz.
geri gelmeyeceğini bilerek bunu yapmaktır. kitabı verirken aklınızdan olası bahaneler geçer ama yine de eliniz titreye titreye verirsiniz kitabı.
yanlış bir eylemdir. kitap ödünç verilmez gerekirse hediye edilir.
Bu şekilde çok kitap verdim. Bilindiği üzere de hiç biri gelmedi. Bunun böyle olacağını hatta çoğunun verdiğim kitabı okumayacağını dahi biliyordum. Ama şu kahrolası umut yok mu? O yaptırıyor işte böyle davranışları.
ödünç diye bi şey yoktur. asla geri gelmeyecektir. ben vermiyorum.
geri almayayım da o kitap okunsun yeter.rafta boş boş durmasın.
Yaptığım en büyük enayilik. Kitaplar geri gelmiyor tamam getirirm diyo geri gelmiyor bildiğin sen onu emek et para biriktir yemenden içmenden kes o kitabın üstüne yatsın oldu canım.
herkese yapılmaması gerekendir. insanlar emanete sahip çıkmayı bilmiyor maalesef. evet.