çocukken yeni alınan pc oyununun heyecanı

bilgisayarcıdan çıkıp eve gelene kadar hat safhada olan heyecandır. saf heyecandır. sevinçtir. oyunun parasını veren annenin tüm gün sözünü dinlemektir.

(bkz: tekken)
(bkz: mortal kombat)
(bkz: street fighter)
(bkz: atari)
(bkz: pacman)
(bkz: world heroes)
(bkz: soccer)
(bkz: mario)
hey gidinin çocukluğu.

heyecandan ölmüştüm

(bkz: fifa99)

(bkz: age of empires 1)

(bkz: swat)

80-90'lar çocukluğu için; (bkz: yeni alınan ateri oyununun heyecanı)

küçükken atari alınmıştı ama oyun yoktu. mahalleden bi çocuktan bir sürü oyun aldım eve geldim sokuyorum sokuyorum girmiyor deli olacam. sonra çocuğa falan götürdüm. dur ben babama falan sorayım dedi. babası bozulur kasetler demiş çocuk vermekten vazgeçti. uzun zaman sonra farkettim ki ataride bir kapak varmış o kısmı kaldırmak gerekiyormuş.işte böyle heyecanlandırır adamı. evet malım.

hala var ki o heyecan. istersem 40 yaşına geleyim pes'i yine alır, acaba çalışacak mı huzursuzluğuyla bilgisayarıma yüklerim. çalışıpta oynamaya başladığımdaki sevincim 15 yaşımdan farklı olmaz.