bugün

"gerçek, algılanandır.
Dün ki bulduğum şeyi kaybettim bulamıyorum lanet olsun ya.

Dün neden aklımda tutmadım ki.

Amaan.
Yaşım olmuş 30, ne evlenmişsin ne barklanmış, bir kız çocuğun bile olmamış.

Bu saatten sonra kime inanayım, kim beni sevsin? Kız çocuğu hayal oldu.
Sözlük erkeklerinin sözlük kızlarına yazması beni üzüyor. Kızların hepsi benim olmalı.
içimdeki duygularımı kendimden bile gizliyor olmam beni üzüyor. Haykırsam, bütün dünyayı ateşe versem sevinecek insanlar var bu sebepten dolayı kendimi susturup güçlü numarası yapıyor olmak beni üzüyor.
Sözlüğe yeni gelen kızların hemen kapılması beni üzüyor. Hani bu yolda birlikteydik?
Yaşamak..
Günümüz koşullarında yaşamaya çalışmak.
dünya kaynaklarının bilinçsizce tüketilmesi ve orman tahribi kahroluyorum düşününce.
görsel
basiretsizligim.zaman doldu hadi gidelim diyorum.bir sey de kal diyor. hava sogudu yerler buz hali sermem gerek ve serecek halimin olmamasi.
cunku hepsini kisin bir daha hic gelmeyecegini dusunerek o anki sinirle atmistim.
hala akıllanamayan denyolar.
görsel
Kendime karşı dürüst olamamak.
Bugün bir şeye çok üzüldüm ama yazmayacağım. ileride okuyup, hatırlayıp kinlenmemek için...
istediğim şehirde üniversite kazanamamak.
Yanlış anlaşılmak, yanlış anlamak. Boğazında düğümlenen gerçekleri söyleyememek, söylesen de faydasız olması..
Birinin sizi anlıyor gibi dinlerken aslında kafa olarak hiç orada olmaması..
Okumayı bilmediğin için olabilir. Çünkü 10. Sınıfım değil adam 10. Sınıftım yazmış.

Sizi yazar yapan moderatörün su sayacı bozulsun aykü!...

Edit:
Şimdi tanım gireyim şikayet gelince yazdığım boşa gitmesin.
Superman sametin yaşadığı olaya ben de üzüldüm. Güncel üzülmem budur.
psikolojik sorunlarımın olması.
10.sınıftım Mehmet Akif ersoy'un mezarına ziyaret edecektik yol uzun arkadaşıma yaslanıp uyuyayım dedim.. Uyudum uyandığımda kimse yoktu..

Arka koltukta unutuldum sözlük. Şoför bile fark etmemiş beni.

Neyse sonra hocamı aradım geldi aldı beni.

En üzücü olan da 2 kere başıma gelmesi. Sağlık olsun.
psikolojik sorunlarıma sebep olan olay.
Ülkenin vahameti....
kockoca evde kedimle ben kaldım herkes istanbul'a gitti. valla özleyeceğim hiç aklıma gelmezdi bir de hep giden ben olurdum o yüzden hiç annemleri anlamıyormuşum gerçekten kalanlar için daha zormuş her şey. özledim dönün de ben gideyim artık...
herkesin üzüleceğini düşündüğüm olaydır.

4 bira olmuş 100 lira....

yanarım 1000 lira yapmadıklarına yanarım.
Hiç uyumadım.
Mesaimden 2 saat önce işyerime varıp fazladan iş yaptım, özveri ve heves ile.
Patronum geldi, özenerek giydiğim (ki iş çıkışı arkadaşımın doğum günü partisine gidicem) kıyafetimden tutup birkaç şeye daha laf etti.

Yarın arkadaşımın mevlütü var. 23 yaşındaydı onu kaybettiğimizde, hayat gerçekten acımasız.