uyku felci

gözün açıktır lakin asla hareket edemezsin, değişik ve herkesin yaşaması gereken bir histir.

beyin uykuda kolumuzu bacağımızı hareket ettirip kırmamamız için hareket fonksiyonlarını bloke eder. eğer beklenmedik bir zamanda uyanırsanız beyin bunu hemen algılamayabilir o arada geçen sürede hareket edemezsiniz. tamamen bundan ibarettir cinlerle perilerle hiç alakası yoktur.

Karabasan diye adlandırılan şey.

Sağ beyin ile sol beyin arasında işlem hızında belli bir farklılık var, o farklılık sağ beyin sol beyini geçerse vücut böyle bir tepki veriyor.

Aşırı stres,
Korku, gibi etkenler de bunları tetikliyor.

Her 10 insandan 6 sı bunu yaşamıştır.

Böyle bir durumla karşı karşıya kaldığınızda bunun geçici birşey olduğunu bilmeli stres yaparsak daha da uzun süre devam edeceğini telkin etmeli, ve olabildiğince sakın kalmaliyiz.

Kimisinde geçmesi 10dk sürerken bazılarında 6 saat kadar sürdüğü gözlemlenmiştir.

Sabaha karşı ekşide ölmenin ne kadar zor olduğuyla ilgili bir yazı okudum ya da okuduğumu zannediyorum. Çünkü arama geçmişinde öyle bir şey bulamadım muhtemelen entrinin yazarı beynimdi.
Sonrasında ani bir aydınlanmayla, ecelimle ölene kadar yaşamak zorunda olduğumu idrak ettim ve bunu kabullenmeye çalıştığım sırada karabasan dediğimiz arkadaş geldi. O an ölüyorum sandım ve içimdem bu kadar çabuk ve kolay mıydı diye düşünürken şimdi olmaz diye bağırıyordum, Ama fazla direnmeyip ruhumun bedenimden ayrılmasına izin verdim. Daha sonraysa geçmiş tecrübelerime dayanarak bunun uyku felci olduğunu fark ettim ve o an zihnimi meşgul edecek başka bir şey bulamadığım için inançsız olduğum halde nas felak surelerini okuyarak süreyi eritmeye çalıştım.
Özetle ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi.

Yarım saat yaşadım bu boktan olayı.

ehli olduğum bir konudur. -abartmıyorum- 3 yılda elli altmış kez başıma gelmiştir. (bu sıralar olmuyor, umarım olmaz)
hatta bir keresinde yüzümün üstüne yastık koyup sırt üstü uyuyakalmıştım, uyku felci geçirdim ve suratımdaki yastık nedeniyle nefes alamadım. uyku felci geçirdiğimi biliyordum ve acil uyanmam gerekiyordu. nefesim iyice kesilmişti, öleceğimi düşünürken aniden uyandım ve hemen kafamı sağa çevirerek nefes aldım. beyin böyle bir şeydir. canım beynim.

uyku felci sırasında yapabileceğiniz en iyi şey durumun bilimsel olduğunu aklınızdan çıkarmadan uyanmayı beklemektir.
korkulacak bir şey yoktur.
(bkz: karabasan)

genelde başıma geldiğinde gözümü kapar çekinirdim, geçen ne olacak lan merak ediyorum diyerekten açık kapıdaki karanlığa doğru baktım, evet yaptım bunu.
bi sik olmadı sonuç olarak öyle kek meyve suyu veren siyah adam felan hikaye, az sonra da uyandım, o günden sonra böyle bir şey yaşamadım, belki tesadüftür ama sık yaşayan varsa denesin bence.

Uyku felci, kaygı uyandıran bir deneyimdir. Uykuya dalındığında veya uyanış sırasında oluşur ve kişinin etrafının farkında olmasına rağmen hareket edememe veya konuşamama özelliği ile karakterizedir. Aynı zamanda kimi zaman size doğru yaklaşan adım sesleri ve yakınınızda birinin olduğuna dair güçlü bir his gibi işitsel sanrılarla birlikte görülür.

halk arasında karabasan olarak bilinir, dünyanın çeşitli yerlerinde başka kültürlere göre adı değişir. 90 jenerasyonu wisconsin kar canavarını çizgi filmlerden hatırlar..

neyse, halk arasında denir ki dua et geçer. gelelim benim tezime, aslında her şey gerçeklikle bağ kurabilmekle alakalı.

şöyle ki; ezberlediğiniz bir şeyi uyurken mantık olarak söylemezsiniz, siz rüya görürken de beyniniz kafasına göre takılır siz yönetemezsiniz, yönetmeye başladığınız zamanda aslında siz uyumuyorsunuzdur. dua söylemeye başlayınca beyninizi uyandırıyorsunuz. yani matematik problemi çözseniz de uyanırsınız.

bu tezim tamamen kişisel deneyimimden ortaya çıktı şöyleki; bir gün öğle vakti uyarken öyle bir çöktü ki namussuz ne kalkabiliyorum ne bir şey ama bir ayrıntı unutulmuştu, cama doğru bakınca dışarısı karanlıktı ama ben öğlen şekerlemesi yapıyordum sadece aklımdan nasıl oluyor lan bu? ben öğlen uyuyordum, imkansız amk dememle gözlerimi açmam bir oldu...

sık sık başına gelen arkadaşlar, dua yerine matematik sorusu çözsün, bildiği bir şiiri okusun. sonucunu da bana yazarsa sevinirim.

o an bu durumun 5 saniye sonra geçeceğini biliyorsun ama vücudunu zorlayıp da o durumdan kurtulamama dehşet bir duygu.

Memleketteki bilimum hain, asalak, gereksiz taifenin geçirmesini istediğim olay.

bak bu konuda bir tespitim var.

böyle durumlarda bıçaklanma, düşme, boğulma gibi gerçekçi rüyalarla beyin adrenalin salgılayıp bedeni uyandırıyor.

geçen gece öyle bir rüya gördüm ki kalbime saplanan bıçağın yarattığı sıcaklığı uyandığımda dahi hissetmeye devam ettim.

beyin gene en iyisini bilir. çok takmamak lazım.

son zamanlarda o kadar çok yaşadım ki, artık en sonuncusunda şunu yaşadım:
uyandım, baktım hareket yok, bağırmak istedim bağıramadım. içimden dedim ki, "aa gene karabasan gelmiş amk, kolumdan ne güzel duman çıkıyor lan öyle. öfff keşke hemen bitse." o sırada önümden bir gölge geçti. "aaa peder sabah namazına kalkmış." diye diye alıştım.

Bir insan uyumaktan bu kadar mı tırsar diye kendi kendime söylenmeme sebep olmuştur.

Bu bende şey durumlarında oluyor. Mesela, geç uyuduysam ve yarın erken kalkmam gerekiyorsa * bunun farkındaysam, yani kafam rahat değilken uyumaya çalışıyorsam oluyor. Değişik, Saçmasapan bir şey. Genelde bu duruma yakalanacağımı bildiğim için müzik açıyorum böyle yeha noha gibi sakin müzikler onun eşliğinde uyuyunca sorun olmuyor.

Yoksa az mı bayılmayı, ölmek sanmayı..

Gün gergin stresli geçirildiyse yakalanılması kuvvetli bir ihtimal. Günü nasıl geçirdiysen meyvesini de uykuda topluyorsun gibi bir şey. Sen kendini ayaktayken kasıyorsun Vücut da kendini uykuda kasıyor ve böylece uyku felci gerçekleşiyor. Gece uyanınca insanın psikolojisi küçük çaplı bir gidiyor ama napcan be sözlük uykuya yenik düştüğünde yine mışıl mışıl uyuyorsun.

Herkesin yaşadığı olaydır. Gayet sağlıklı bir durum.

Çok boktan bir durumdur. vücudun uyuyor fakat bilincin açık kılını kıpırdatamıyorsun. garip sesler çıkarabiliyorsun bazen. bir de daha boktan bir durumu var. bazen halüsinasyona sebep olabiliyor.

Fazla yorgun ve stresli zamanlarda muzdarip olduğum durum. Bazen korkunç olabiliyor, gözüm kapalıyken çevremi görebildiğim ya da birinin beni sarstığını ya da bana vurduğunu hissettiğim de olmuştu.

Bas bas bağırdığını sanıyorken tek bir hareket bile edemiyor insan.

Artık alıştım bu duruma, böyle bir şey olduğunda hiç çaba sarfetmeden bekliyorum. "Aptal vücudum yine uyanamamış, kalk ulan uyandım ben diyorum" hatta. Manyak.

Düzenli egzersiz yapmak, kilolu olmamak ya da yatmaya yakın tıkınmamak gibi halleri olanlarda genellikle görülmeyen bir durumdur. Az yiyelim, düzenli spor yapalım.

Ara ara başına gelen hede. Zamanla alışılıyor.

son bir kaç yılda ara ara yaşadığım durum. en korkunç yanı da çığlık atmaya çalışıp sesinizin çıkmadığını anladığınız andır bence.

allah düşmanımın başına vermesin hastalığı.

14 yaşımdan beri yaşıyorum bunu, bitsin istiyorum...

nevrimi döndürdü gecenin şu saatinde..

tek kelimeyle berbattı..

ciddi anlamda korktum bu sefer...

sikeyim ya..