terk edilmek

sanıldığı kadar kötü olmayan hede. ulan anneler var kendi öz evladını kaybediyor bu acıyla bir şekilde başa çıkabiliyor hayatına kaldığı yerden devam ediyor. sen gelip diyorsun "onu unutamıyorum" "çok kötüyüm" unutacaksın kardeşim yeterki sabır et. hem naneleri yerken bize mi sordun.

Sende beni terk edip gittikten sonra, yarıma doğacak güneş mi kaldı?

Üzücü.

farklı düşünüp, insanların keyif aldıklarını yapmayıp sessiz kalmanızın sonucudur bazen.

Hayattaki en acı verici deneyimlerden biridir. Anlatılmaz, yaşamak ve hissetmek, deneyimlemek gereklidir. Bir de terkeden kişi gerçekten kıymet verdiğiniz biriyse geçmiş olsun. Pskoloji nanay. Sevgilinin terketmesi ise bambaşka bir konu, zaten başlı başına sıkıntıdır.

iyiki beni terketmiş. Bu konu üzerine dün düşündüm ve Allah ın beni koruduğuna inandım.

Aklına esince yazan, bir anda iletişimi koparan biriyle ben ilişki yaşamaya çalışmamalıydım. Aptallık ettim, Allah ım.

Şöyle söyleyim; bu hayatta herkesin çocukluğundan koluna takıp, yetişkinliğine getirdiği içgüdüsel davranışlar vardır.

Benim çocukluğumdan getirdiğim felaket de terkedilme korkusu. Biri bana selam vermesin, olumsuz davransın veya hoşuma gitmeyen bir şey yapsın, zaten beni terk edecekti deyip, soğuk yaparım. Kimseden yardım isteyemem çünkü ben başımın çaresine bakmak zorundayımdır. Ne de olsa ben hep terkedileceğim, hep yalnız kalacağım...

Belki de ben zaten dünyaya gelerek terkedilmişimdir, bilemedim...

Onlar kaybeder ben değil.

Benim gibisini nah bulurlar ister eş olsun dost olsun akraba olsun.

iki şey öğreten tecrübe. ya terk etmeyi öğretir ya da insanlardan giderek daha çok uzaklaşmayı. başka yol olmaz.

Ben sene ıııı kaçtı bir saniye 2018 sanırım terk edilmiştim, evet. Nasıl bir şeydi düşünüyorum da sabah kalktığımda "günaydın blaa blaa" mesajını görmediğim için kuş gibi hafif ve özgür hissetmiştim.
Mükemmel bir histi.