tek başına da mutlu olabilen insan

Çok başına bir türlü mutlu olamamıştır.

(bkz: tek başına derken kedi de sayılıyor mu sorunsalı)

mutlu filan değildir. incindiği için duvarlar örmüştür. bunu yaparsa canını kimsenin yakamayacağını düşünüyordur. korkuyordur.

da eki orada benim için gereksiz. beni kalabalık boğuyor arkadaş, max. üç kişi ile takılırım (arkadaşım ve arkadaşı) sosyal aktiviteler esnasında bir anda duraksayıp ne yapıyorum ve neden yapıyorum sorusunu sorup aniden ayrılmışlığımda vardır. ama tek tabanca takılırken ani değişiklikler sadece beni etkiler. ben böyle iyiyim vesselam...

yapmacık insanlarla, sahte gülücüklerle, boş sözlerle mutlu olmak yerine kendi kendini mutlu etmeyi tercih eden insandır.

Gençken kafa dinlemek için yalnız kalmayla, yalnızlığa mahkumluğu karıştırmayın.

" yalnızlık Allah a mahsustur"

Benim o insan. Yalnızım uzun zamandır ve mutsuz olmam için bi neden yok henüz. Mutluyum ciddi manada. Hem bu mevzu kişiye ve kişiliğe göre değişkenlik gösterir. Tek başına olup mutlu olanı da vardır mutsuz olanı da. Yani neye göre kime göre hali. Ayrıca tek başına olmak insana geniş bi özgürlük verir. Bu yönü mutlu ediyor biraz da beni. Evet bağlanma korkum var benim.

(bkz: rızkımı veren hüda dır kula minnet eylemem)

Bir insan en kolay tek başına mutlu olabilir zaten. insan insanın kurdudur.

hobileri olan insandır.
boş kaldığı zaman ''off ya canım sıkılıyo'' diyerek hem kendini hemde etrafını huzursuz etmez bu insan. hobileriyle ilgilenir en azından kendini mutlu eder. dolayısıyla bu insanın esasen boş vakti olmaz, olunca mutlu olur.

asla acınmaması gereken insandır.
mesela beni bir eve kapatsanız internetimi, yemimi, suyumu verseniz orada 1 ay kimsenin yüzünü görmeden hiç de sıkılmadan yaşayabilirim. çünkü benim için bobilerde fotoşok yapmak, uludağda entry girmek de büyük zevktir. ve bunları yalnızken de yapabilirim. fakat ne olursa olsun dışarıda bir hayat var ve ben her yalnız başıma geçirdiğim dakikada o hayatı biraz daha kaçırıyorum.

yoktur, zira buyukler cennet bile yalnız cekilmez demiş.
Ayrıca kusursuz dost arayan dostsuz kalır da işin başka bir boyutu, kusurunun az ve kabul edilebilir nitelikte olması makbuldur tabi.

toplumun genelinden tiksindiğinden, istisnaları aramaktan vazgeçip hayattaki tek samimi varlığa sarılmaktır: kendi benliğine.

kendinden şarjlı adamdır. beklentisiz olan ademoğludur. hep derim, gerçek mutluluk beklentisiz olmakta yatar. çünkü beklentisiz olan en ufak iyilikten bile kocaman mtluluklar yaşayabilir. Çünkü beklenmediktir.

Şunu mu tavlasam, bununla mı takılsam diye kendinizi paralamak yerine en azından hayatınızın küçük bir bölümünde olsa da yalnız olmayı deneyin. iyi gelecektir. Biraz kendinizi dinleyin biraz amaçlarınızı belirleyin. Diğer türlüsü saçma sapan bireylerin ortaya çıkmasına sebep oluyor, hep bir "hayatının aşkı" nı arama derdin de herkes. iğrenç.