sınıfta kimseyle konuşmayan insan tipleri

Asosyaliğin dibine demir atmış kişilerdir. anasına küfret eyvallah der gider bunlar.

korkulması gereken tiplerdir.

eğer dışarıda normal bir hayatı varsa ve sadece sınıfta kimseyle konuşmuyorsa sınıfta ki kişileri kendi ayarında görmüyor , sınıfta ki kişilerle kafası uymuyor olabilir. zevk almayacağı konuşmalara girmektense konuşmamayı seçen tiptir. ayrıca hayatımın bir döneminde olduğum tiptir. 12.sınıfta şehir değişikliği nedeniyle okul değiştirdim ve yeni gittiğim sınıftakilerle kafam hiç uymadı (ben metallica , deep purple , a7x tarzı müzikler dinlerken onlar hande yener , murat boz falan dinliyorlardı) çok farklı sosyokültürel seviyelerdeydik ve ben 1 yıl boyunca mecbur kalmadıkça sınıftan kimseyle konuşmadım.

Bizim sınıfta da var bunlardan genelde gizemli gizemli takılırlar okul dışında yemek yemezler sınavlarda yuksek alırlar ama derslere katılımları yoktur. Gerçi lafı agızlarından kerpetenle almaya çalıştıgımda baya iyi insanlar olduklarını anladım.

(bkz: ben)

(bkz: Ben)

Beni tanıdılar siz kaçın.

Lisede bile tek otururdum hep.

ifşa ediyorum kendimi işte o benim.

birçok dedikodunun hammaddesi olan tiplerdir. millet işi gücü bırakır bunların gıybetini yapar. valla arkadaş sikimde olmaz. biri hiç konuşmuyormuş vay efendim selam sabah vermiyormuş ne gocunurum ne gücenirim.

Sözlükte entry giriyor olabilir. Önemli ve ciddiyet isteyen bir iş.

bütün uludağ sözlük ahalisidir.

O kızlardan birine aşığım.

Benimdir, üniversitede yine konuştuğum sürüyle insan var ama belirli bir yerden sonra konuşacak bir şeyim kalmıyor yok. lisedeyken en fazla 2-3 insan vardı hep sınıfım dışındakilerle konuşurdum yakın arkadaşlarım onlardandı, kafam uymuyor kimseyle çünkü, yaptıkları, davranışları falan aşırı aptalcaydı şuan lisemin önünden bile geçmiyorum o derece tiksinsim sınıfımdakiler yüzünden.

gelecek dönem benim de aralarında bulunacağım grup.

hep sevdiğim ve kendime arkadaş olarak seçtiğim tiplerdir.

sınıfın diğer mallarına benzemeyen, ota boka gülmeyen, efendi ve genellikle gözlüklü tiplerdir.

sınıftaki 100 kişiyle birden konuşan kişiden bin kat daha iyidir.seçicidir.gereksiz muhabbetlere girmez.

genelde bu tipler uyuşturucu bağımlısı,asosyal oluyorlar. tabi böyle olmayanlarıda var. cool durmuyorlar açıkcası neden bu kadar burjuva kafasındalar bilemedim

konusabilecek seviyede kimseyi bulamadigindan olabilir.

yok lan, gotum ayni seviyede duruyor. da okula diye gidenlerin cogunlugunu gorunce boyle bi' sey oldu iste.

Lisede bu model bir arkadaşım vardı. Şuanda dördüncü defa üniversite sınavına hazırlanıyor. Yani öyle hepsi amerikada master yapmıyor.
Michael Jackson'dan aşağısına dinlemeyen adamdı şimdi kahvehanede dilberay dinliyor.
Ee sözlük ne oldum demeyeceksin.

benim o tip. ya ön sırada ya da en arkada oturuyorum.ama hiç çalışkan falan değilim.kafa dengime göre biri yok. ya sevgili muhabbeti ya da selena sihirli annem. gerek yok boş zaman harcamaya. derse girer çıkar giderim. yalnızlığı ciddi ciddi sevmeye başladım.

Varlığı yokluğu bir olan insan... Sesini duymak için sınıfın ses kes yaptığı insan...

özge bu. neredeyse dört yıllık lise hayatını hiç konuşmadan geçirdi. bir kaç kez zoraki olarak hocaların sorularına cevap vermişliği var. çok garip bir kızdı. ki kendini ifade konusunda çok da kötü olmadığını o zaman anlardık. kabul çirkindi ama bir insanın seksenler'deki susmuş'a bağlamasının sebebi çirkin olması olamaz. sınıfın yavşak takımının taşak malzemesi olmuşluğu da vardır. lise hayatıma dair şu an ne yaptığını en çok merak ettiğim kişi kendisidir.

bir de denizhan vardı. o da neredeye hiç konuşmazdı. özge'den farkı susmuş karizması yoktu onda. arada laf olsun diye gider hatrını sorardık. her seferinde '' arjantin ekonomisi gibiyim'' derdi. (o dönemde arjantin'de insanlar açlıktan yağmacılık yapardı) hiç arkadaşı yoktu. tenefüslerde sürekli volta altardı koridorda. bir tek tarih hocasıyla sohbet ederdi. üniversitedeyken bir kafede görmüştüm. gayet kalabalık bir arkadaş grubuyla oturuyorlardı. önce şaşırdım. ama denizhan aynı denizhan. grubun zıpırının yanında geyik mezesiydi.

benim efenim. 2.sınıfın ikinci döneminde hoca sorduğu için konuşmak zorunda kaldığımda önümdeki kızların -ki hala o kızların isimlerini bilmem- bu çocuk konuşabiliyormuş dediklerini duymuşluğum vardır. amaç cool olmak veya loser tripleri atmak değildi o zamanlar. Gerçekten konuşacak birini bulamamaktı. Ayrıca bu çocuk çok gizemli diye düşünen kızlar ile konuşmaktan daha ileriye gitmiştik. Hem de konuşmadan.

Edit: imla

bu tipler maça 1:0 önde başlar her zaman. gizem iyidir...

bir zamanlar ben de böyleydim. bu kişiler genelde durumlarından pek de hoşnut değillerdir. muhtemelen kapalı bir aile ortamında büyümüşlerdir ve iletişim kurma konusunda sıkıntıları vardır. özgüvenleri düşük değildir ama o ilk adımı atamazlar işte. bir dertleri vardır, anlatamazlar. kafa hep oraya gidiktir. aşk meşk gibi fasulyeden dert değil, başa çıkamadıkları büyük dertler. bu yüzden sınıfınızda, okulunuzda, iş yerinizde varsa böyle tipler gidin konuşun, hal hatır sorun. doğru düzgün bir şey paylaşmasanız bile o kişinin gözünde değeriniz paha biçilemez. hiçbir insan bütün gün bir yerde oturup susmaktan hoşlanmaz.