bugün

herhangi birinin yaptığı en abuk şeyin bile sanat eseri sayıldığı,yaratıcılıktan uzak sadece gözleme dayalı ve hiçbir estetik kaygı güdülmeden yapılan herşeyin "özel" ve "güzel" olduğu dünyamıza özgü rahatlıktır.

örneğin gün gelir entellektüellerimiz müslüm gürses dinlemeye başlar çünkü artık post ve oldukça modern olmuşlardır.

ya da biri çıkar bilmem kaç yıldır sakladığı spermli peçeteyi sergisine koyarak* "bunu ilk ben yaptım sanat tarihine geçtim" diyebilir neden çünkü adam post modern bir rahatlığa sahiptir.
(bkz: dadaizm)
(bkz: tükürüğüne bile sanat demek)
(bkz: tarifsiz emsalsiz dehşet)
(bkz: large olmak)
anneye ismiyle hitap etmektir.
postmoderni nasıl ne şekilde anladığınıza bağlıdır farklı açılardan bakabilmek sanattır. açıklık ya da modern olmayı nasıl tanımladığınıza bağlıdır.