bugün

görsel
Bir zamanların kaliteli mizah dergilerinden biri.
Kadıköy Kadim işkembede ızgarasına doyulmayacak sakatat.
akla "amanın kelle kelle gel beni biraz yelle" şarkısını getirendir.
beyinli ve beyinsiz olarak satılırdı eskiden..hoş ben beyniyle değil yanak ve diliyle ilgiliydim o sıralar.. şimdi nasıl satılıyor hiç bilmiyorum.
her ne kadar söylendiğinde tebessüm yaratan bir benzetme olsa da gerçek hikayesi hiç öyle değil pişmiş kelle tabirinin.
hitler zamanında yakılarak öldürülen yahudilerin etleri iyice kemikten ayrıldığında dişlerinin meydana çıkması ve ortaya çıkan kafatasının sırıtır bir görüntü alması sebebiyle ortaya çıkmış bir deyimdir.
Kusacam simdi.
özlenen mizah dergilerinden.
Vakti zamanında çokça kullanır idim.
zamanında muadillerine göre komik derecede ucuz olan, ama yine de kalitesini bozmamış dergidir. 1 hafta almayı unuttum, ertesi hafta baktım yayından kaldırılmış. lanet federaller..
şimdi hiçbirinin onun gibi sırıttıramadığı atlantis e giden dergi.
sıcaksa midenizi kaldırabilir, soğuksa ve iyi bir ahçının elinden çıkmışsa birayla iyi gider.
(bkz: eski sevgili)*
Gülmek veya sırıtmak kelimeleriyle kullanılan sözcük ne gülüyon lan pişmiş kelle gibi.
çocukken arkadaşlarıma küstüğümde söylediğim tekerleme tarzı birşey.
"küstüm senle,konuşma benle,kalbimi kırdın pişmiş kelle..."
(bkz: işte bunu seviyorum) Küçüklüğümde amcamın bana hitap etme şeklidir. Halen tarafımca bir hitap biçimi olarak kullanılmaktdır. Ayrıca iyi bir mizah karakteri olarak bilinmektedir de.
2000 yılında yayın hayatına veda eden, ama bundan evvel 1-2 sene eski yayınlanmış yazı-çizileri yayınlayarak varlığını sürdüren efsane dergi. bambaşkaydı, son sayısına kadar takip ettim bir umutla.