pişmanlık

hayatının aşkını kaybettiğimi farkına varmayıp daha sonrasında beni buraya düşüren duygudur.

gözlerde aranandır.

Bazı şeylerden öylesine bir pişmanlık duyuyorum ki ölesiye devam edecekmiş gibi geliyor. Kimi zaman içime çektiğim o nefes sanki boğuyor.
Kendi kendimi, bir şeyleri düzeltecek olmamla avutuyorum ancak avuntu da sonu gelmeyen bir uçurum gibi kalıyor. Artık öyle ki sonu gelsin de çakılayım ama bu belirsizlik bitsin diye düşünüyorum.

Yalnızca başkalarına karşı hissettiğim pişmanlığı düzeltebilirim sanırım. Kendime karşı olanların içi hep boş kalacak olsa gerek üstüne diğerine kıyasla daha fazlayken.
Yavaş yavaş umarsızlaşıyorum.

"insan yaptıklarından değil, yapmadıklarından dolayı pişman olur." önermesi doğrultusunda; insanın tercih etmediğine duyduğu meraktır.

Anlık basit pişmanlıklar bile aklı çelerken büyük boyutlu pişmanlıkların insanı bitireceğini düşünürüm.
Pişmanım.

Belki erkek doktor düşürürüm diye düşünmedim ve eşofmanla hastaneye geldiğim için çok çok pişmanım. Anlayamazsınız.

Her biri bir derstir, ancak pişman olduğunuz konuda değil. Pişmanlığın asıl sebebi de budur zaten, pişman olduğunuz konuyu değiştiremeyeceğiniz için.

Sadece benzer konularda aynı hataları yapmamak için pişmanlıklarınız size yol gösterir.

insan yalnizca gerceklestirme gucune sahip oldugu halde kolunu bile kipirdatmadigi durumlarin pismanligini yasar.

Geri döndürülemeyen yapılmış yada yapılmamış olaylar sonrasında yaşadığımız kötü bir durum.. ben genelde yapmadıklarımdan dolayı yaşıyorum bunu.. zamanında yapmam gerekenleri yapmayınca onu yapıcak imkan kalmıyo herşey geçmiş oluyor..

Her yıl önceki geçen yıl.

insan, gerçekleştiremediği şeylerin de pişmanlığını hissedebilirdi.

Pişmanlık asla kaçamayacağın bir canavar, Elleri bazen öldürür, bazen sertçe yakalar.

Şu anda ağzıma sıçmana izin verebilirdim hatta verebilirdim ne demek eti senin kemiği benim derdim eğer hayatta olsaydın. Bu sadec esnin sahip olabileceğin bir şey.

Zamanın 3 boyutlu madalyonudur.

Herkesi kendin gibi zannetmektir. Kimileri korkaktir aslinda.

geri dönüşü olmayan bir kararın verdiği huzursuzluğun ara ara yüreğinizi yoklamasıdır. Suçluluk psikolojisiyle beraber ruhu talan eder.

Yıllar geçse bile içinizde kalan duygu .

"...Gene de, pişmanlık; ne masumdan beklenebilir, ne de suçlunun kalbinden sökülüp atılabilir..."

(Ermiş - Halil Cibran)

Çok demode artık. isteyerek ve bilerek yaptığımız şeylerden pişmanlık duymak cok anlamsız.

Şu hayatta aşk konularında yaşadığım pişmanlığın yüzde birini başka şeylerde yaşamadım. Hep radikal kararlar aldım ama beynim hiç sorgulamadı ama bu aşk kesinlikle zehirli keşke şair olsam insan böyle zamanlarda şair olmalıdır.

Hayatın en iğrenç duygusu.

Bu dünyada kaldırılması en ağır duygulardan biri. En ağırı değildir belki, ne acılar yaşayan insanlar var ama, pişmanlık onlardan sonra gelen en ağır duygu.

Geceleri uyuyamayacak dereceye gelip, kendini pişman hissetmemek içini onu yapacağım şunu yapacağım diyerek uyumaya çalışmak ancak hiç bir zaman bunun etkisinden kurtulamayacağını sanıp ağlayarak özür dilemek. Bir süre sonra unutacağını o an ki düşüncelerin öyle olduğu için pişmanlığının yatışacağını bilmek. Bu hayatta her şeye alışıyoruz, her şey zamanla geçiyor. Sadece sabra ihtiyacımız var. Ancak şunu biliyorum ki her aklıma geldiğinde kendime ne kadar aptal olduğumu söyleyeceğim.

Yaptıklarından ya da yapmadıklarından dolayı arada kapıyı çalıp insanı sorguya çeken histir.

Farkındalık demektir;
Bazen kendinize uzun uzun baktığınız bir ayna misali sizi içinizle, vicdanınızla yüzleştirir.

Yaptıklarınızın farkında olmak da bir erdemdir;
insan bazen kendini avutabilir, yaşadığı pişmanlığı telafi edebilme şansı da bulabilir ;
Bazen kızgın olduğunuz bir an istemeden de olsa annenize sesinizi yükseltmeniz yahut kendinize söz verdiğiniz halde dayanamayıp üç tane hamburger yemeniz gibi.

Bir de yapmadıklarınız, yapamadıklarınızın yaşattığı pişmanlık vardır ki;
Bazen üzerinden bir saat geçmiş olsa bile dönüşü yoktur ;
Bitmiştir.

insanın yaşı ilerledikçe yanına kalan tek şey keşkelerdir;
Bu keşkeler insanın ruhunda açılan,
insanın canını acıtan çukurların en derinidir.

Pişmanlıkların ve keşkelerin hayatınızın özeti olmaması dileğiyle!

sartre amcam derki tek gerçek suç pişman olmaktır. insan her zaman özgürdür ve geçmişte yapılan bir şeyden pişmanlık duymak sadece eylemden veya doğurduğu sonuçtan pişman olmaktan ibaret değildir. aynı zamanda geçmişte o eylemi gerçekleştiren benin özgürlüğünden ve o özgürlüğün oluşturduğu şu anki benden pişman olmaktır.