paranoyak anne

hiç çekilmez, efendim. uzun bir zaman önce anlatılan basit bir olayın üzerinden haylice bir zaman geçmesine rağmen, bir ara çağırıp ''sen ne demiştin bana ben tam anlamadım'' gibi bir soru sorarak gerilen ki gerilecek zerre kadar bir olay değildir ve ortamı geren bir kişi bir zaman sonra hiç çekilmiyor. ancak ana işte başımızın tacı.

dışarı çıkarken aman oğlum esrar neyim çekme diyen annedir. sevilir.

evladını seven annedir.

-aman kızım. otobüste birisi sana bir şey verirse yeme.

tüm olumsuzlukların kendi çocuğunun başına geleceğini zanneden, her şeyin en kötüsünü düşünen anne tipidir.

bütün annelere yakıştırılabilecek bir benzetmedir.

eğer telefonlarına cevap vermiyosanız, size ulaşamıyorsa her zaman en kötüsünü düşünen kişi annenizdir. kesin başınıza kötü bişey gelmiştir, kaza yapmış olabilirsiniz, birileri sizi kaçırmış olabilir, organ mafyalarının eline düşmüşsünüzdür belki, belkide kolanıza ilaç bile atmış olabilirler. aman diyim dikkatli olmak lazım. ( annelerin telefonuna cevap verme konusunda yani) onları merakta bırakıp yanlış anlaşılmaya sebebiyet verip paniğe neden olmak istemeyiz.

-nereye gidiyorsun kızım?
+ arkadaşlarla cafeye gidicez annecim. *
-aman bişey verirlerse yeme, içme.
+ mavi ekran.

fazla türk filmi izlemiş annedir. çevrenizdeki her erkeği potansiyel nuri alço olarak gördüklerinden genelde 'içeceğini gözünün önünde açsınlar' diye öğütler verir.

gece saat 1 de pijamalarını değiştirmek için üzerini çıkarttığında nereye gidiyon oğlum diyen annedir.

bunun çocuğuna zarar geleceğinden dolayı değilde, çocuğunun kendisine zarar vereceğinden endişelenen versiyonuda vardır. bir çocuğun sahip olabileceği en berbat ebebeyin türlerindendir. 5 yaşında bir çocuk ne yapabilir ki sana!.