otobuste arka koseye oturma psikolojisi

bütün gün işte perişan olmuş gençlerin kendini koruma çabasıdır.

işten çıkan insan evladının bir sürelğine sığınağıdır eve varmadan once. bazen de dış gorunuşunuz itibariyle tüm gozlerden kaçış noktasıdır. on tarafta ayakta dikilirken herkesin size bakıp fısırdaması, üstelik yoğun geçen bir iş gününden sonra sinirleri hoplatan bir durumdur. katil olmamak için gozlerden ırak bir nokta olarak en münasip yerdir arka koltuk ve de daha kralı arka koşe. *

köşelerde oturanlar yaşlı tiplere yer vermekten muaf sayılırlar. bu yüzden insanı cezbeden bir psikolojidir.

bunun kaynağını araştırmak için çocukluğa inildiğinde ilkokul çağlarından itibaren başlayan servisteki arka koltuk kapma çalışmalarının sonucudur diyebiliriz. özellikle lise dönemlerinde kıdemleşmenin verdiği servisin en arka ve köşe koltuğunu parselleme çabasının ilerki yaşlarda alışkanlık haline gelmesinin sonucudur.

her zaman sırtını duvara vermeğe eğilimli, kısmi paranoyak, biraz tedirgin, her daim kozasına geri dönesi olan insan psikolojisi.. bu insanlar kediler gibi kendilerine güvenli, huzurlu, jöle kıvamında rahaatça yayılabilecekleri yerler ararlar.. girdikleri kafelerde köşe masaları tercih edip duvarla pencere arasına yerleşenler, yatağının, koltuğunun kanepesinin mümkün olduğunca bir duvara, tercihen bir köşeye dayalı olmasını tercih edenler de onlardır.. bir kısmı rahata düşkünlükse kalanı da bu sığınma duygusudur işte.. içli hassas insanlardır onlar, çok üstlerine varmamak gerekir..

bir türlü dinlenme biçimidir.kaçış ve yorgunluk,otobüste yaşanan onca saçmalıktan kaçarak etrafı izleme ve izlerken insanlar üzerinde analizler yapan bir bünyenin sığınması gereken tek adres.
duygulu bir insandır bu aynı zaman da geçer köşesine ve susar...

bütün otobüse hakim olma, insanlara tepeden bakarak kendini iyi hissetme, inen binene yol vermek zorunda kalmama, cama rahatlıkla kafa dayayarak horul horul uyuma 'cam tırtırtır kafayı titretsede, bazı otobüs modellerinde daha geniş bir alana ayak koyma imkanı tanıması gibi insana orda oturma keyfi yaşatan bölümdür.

otobüsteki denyoların ayağına basmasını engellemeye çalışan insan refleksidir.

özellikle uzun mesafeli otobüs yolculuklarında yapılasıdır. zira özellikle sabah ve akşam saatlerinde balık istifi gibi otobüslerde kimin elinin kimin götünde olduğu belli olmamasından ötürü sıkça başvurulandır. geçersin en köşeye koyarsın kafayı cama. temiz...

eğer ilk duraktan binilecekse otobüse, kesinlikle tercih edilmesi gereken koltuktur. buradan hem yolu, hem de otobüstekileri görme olanağına sahip olursunuz. ayrıca diğer koltuklarda oturduğunuzda üstünüze abanırcasına gelen insan kalabalığından korunur, yer vermek zorunda kalmaz ve yanınızda oturan kişinin sizden önce inecek olma durumunda da rahatsız olmazsınız. otobüse eğer ara duraktan biniyorsanız aklınız da hep o arka koltuk vardır. akbilinizi basmadan önce arkadaki o köşe koltuğa önce bir göz atarsınız,eğer ki doluysa psikolojiniz bozuk bir şekilde, arka köşe koltuktan sonra gelebilecek olan en iyi koltuk arayışı içine girersiniz.