no surprises

bugün defalarca dinlediğim şarkı. evet huzur istiyorum. no alarms and no surprises. regina spektor yorumu da enfestir.

ruh halimi en iyi yansıtan şarkı. yaz gunu bu neyin melankolisi amk ya.

insanı rahatlatan mı, bunalıma sokan bir şarkı mı anlayamadım ama şunu diyebilirim ki gerçekten çok güzel şarkı. elektro gitarda çalınası şarkılardan. radiohead'ın başlıca eserlerinden hem de. ayrıca bu müzik reklamın birinde arka fon olarak kullanılmıştı ama hatırlayamadım. galiba araba reklamıydı.

regina spektor cover'ına linkten ulaşılabilir:

http://www.youtube.com/watch?v=sXKDL6WD9CQ

radiohead'ın hayat siken bir diğer parçası.

21 belki de 24
tam sayamadım kaç keredir kulağımda döndüğünü.
gözlerim boş boş bakarak dinlemekteyim.
ne kadar garip bi insan olduğumu düşünürken
gözyaşlarım karşıladı beni
gene.
geçmişte yaşıyorum.
tekrar ve tekrar.
olayları hatırlayıp
oturup baştan üzülüyorum
teselli edecek birini beklemiyormuş gibi yapıyorum
ama istiyorum içten içe
belki de bırakılıp gidilecek bir insan olmamak istiyorumdur
ama kimsenin umurunda olmayan bir insan,arkadaş,eski sevgili, sınıftaki herhangi bi kişi,yoldan geçen biriyim
son zamanlarda çok değiştim.
farklı yaşıyorum. az konuşuyor. çok izliyorum ama hissetmeden.
etrafa bakınıyorum öylece, zaman geçsin diye
birinin beni kaybetmeyi göze alamamasını çok isterdim
bana bi şey olduğunda üzülecek bir arkadaşta olabilirdi, bilmiyorum fark etmez
belki de artık ben kimseyi yaklaştırmıyorumdur.
çünkü çok korkuyorum
güvendiğin kişilerin yaptıkları sizi boşluğa bakarken ağlatıyorsa, beceremiyorsun işte bir daha aynı olmayı.
bugün ölsem mesela. yağmur yağdı
kaç kişi gelir?
hava durumuna bağlı değil mi? sanırım öyle.
sanırım 24 oldu ya da 27
inan bilmiyorum
yarın sabah kalktığımda ne halt yiyeceğimi bilmediğim gibi bunu da bilemiyorum
ben aslında insanların bu kadar çabuk değişmesini kaldıramıyorum galiba.
günlük koşuşturmaca da mı aklınıza gelmiyor duygularınızın olduğu?
nasıl bir yazı bu böyle...
çok garip oldu, aklıma ne gelirse yazdım.
ama yazmazsam ağlarken uyurdum
o yüzden yazdım.
senden başka da kimse okumamıştır zaten, hayır sen niye okuduysan?
gene de teşekkür ederim
yarın kaç kelime konuştuğumu sayıcam
işim gücüm yok...

Masterpiece bu şarkı. Müzik nedir nasıl yapılır , hissiyat nasıl verilir kitabını yazmıştır. Hiç yapmadım eğilimim de yoktu ama baş parmağı emikleyerek uykuyu anımsatır gibi. Ha unutmadan

"no alarms no surprises , please"

Radioheadin bir şarkısı. Accayip kafa yapar. Insanı dinlendirir. Depresyona sokadabilir depresyondan çıkaradabilir.. bünyeye göre farklılık gösterir..

YorgAn altında günlerce haftalarca dinleyebileceğim şarkıdır.

gene uyumaya çalışıyordum; küf kokulu, kuş boku renkli çarşafların olduğu buz gibi ranzamda. Senfoni orkestrasına taş çıkartacak horultuların arasında kulaklığıma sığındım. thom abi ninni niyetine bunu söylemeye başladı. sonra uyuduğumun farkına varamamış sanırım, düşlerimde de devam etti. ben 5 dakika boyunca renkli alemlere dalmışken o saatlerce susmadı. o kadar güzel söylüyordu ki kıyamadım, kıyılamazdı. uyandığımda gitmişti. şaşırmadım. Bir sonraki sefere yeniden görüşmek dileğiyle dedim. Kırmadı. Ki zaten Böyle bir an da kırılmazdı.

hayatımın son 1 yıldır arka planı olan ve ömrümün kalanında da bunu devam ettirmesini dilediğim munis radiohead parçası.

Bu şarkı 1 yıldır hayatının arka planıysa şimdiye kadar kanser olman lazımdı.

gece gece güzel giden şarkı...

Hayat fazla ve pek çok yönden sıkıştırarak geliyorsa sık sık yalnız kalinabilen ilk ortam ve fırsatta yüksek sesle dinlemek terapi yerine geçebilir.