bugün

En rahat yatak.
Geceleri en güvenli yerlerdir. Suç oranları her zaman sıfırdır.
şehirse, taşı gökdelenlerdir.
Birbirimizi ayırdığımız bu dünya da hepimizin gideceği yer * Hayat
sanki kefenlenip mezara koyulduktan sonra üzerime toprak atılan anı, o esnada insanların bana mezarın başından baktıklarını mezarın içinden görebilecek mişim gibi geliyor.
birinci durak diyelim daha doğru olur.
Son durak.
Sessizliğin hakim olduğu mekan.
şimdi düşündüm de..

yaşarken değer vermediği kişilerin değerini ölünce anlayan insan, onun mezarını süsleyerek -yani bunun bir şey değiştirmeyeceğinin farkında olmasına rağmen- kendi vicdanını rahatlatmaya çalışıyor..
baya detaylı bir şeymiş bunu kazmak. öyle kazdım bitti yok yani. kıble yönü var cenazeyi hafif yan çevirme var defnederken kefenin ipini çözmesi var üstüne piriketkoyması var. herkesin 1 kürek de ben atayım kavgası var. var oğlu var.
istanbul’da mezar karaborsası: 2 milyon liraya mezar yeri satıyor.

https://tr.sputniknews.co...iraya-mezar-yeri-satiyor/
https://www.cnnturk.com/t...m&utm_campaign=buffer
https://www.cnnturk.com/y...ampaign=buffer&page=1
http://www.hurriyet.com.t...0993523&utm_term=post
http://www.milliyet.com.t...2787142&utm_term=post
https://www.haberturk.com...pahali-mezar-yeri-2511266
Huzur veriyor. Derin ve deliksiz uyku. Ne güzel.
Şubat ayında rüyamda iki kere gördüğüm, her insanın gireceği çukur. Ölecek miyim neyim, anlamadım.
(bkz: cenaze)
bazılarına karşı bir bağ hissedilen yer. ama bazıları.
çöp kovası.
kokarız çünkü ölünce.
her çöp kokmadan ortadan kaldırılmalıdır.
sadece bir çöp kovası, ölümde bile bir hikmet aramanın hiç anlamı yok.
değersiz bir kova...
"Imkân atomunu çatlatan imkân....
Bir hiç ki, içinde heplerin hepsi"
[necip fazıl 1978]
ebediyen uyanamayacağınız yattığınız son yatak.
Çoğu insanın unuttuğu ahiret öncesi bekleme yeridir. Bazıları cennet bahçelerinden bir bahçe, bazıları ise cehennem çukurlarından bir çukurdur. Hz. Muhammed (sav). Dünya gözüyle görüldüğü kadarıyla kısa, dar ve soğuk bir çukurdur. Mezar taşları medfun kişi hakkında çeşitli bilgiler içermekteyse de bunun aşağıda yatana bir faydası yoktur.
tüm insanların nihai noktası olan yerdir. varlığın yokluğun acının ızdırabın dindiği, hakikate açılan kapının menşeidir.
dostlukları anlamsız kılan tek gerçek.
An itibariyle... içinde gömülü bulunduğum, derin, karanlık,soğuk, kimsesiz kör çukur... Sorgu meleklerimin gelmesini bekler gibi çaresiz...
Tanım: Ölen canlı için kazılan yer. Son inşa edilen ev.

Babaannemin ölümünde farkettim; 2m 80cm genişliğinde. Köylerde mezarlar önceden kazılıyor artık kepçe gelmiş kazmış bizden önce. Kocaeliden devletin hizmeti varmış cenaze aracı ile getirmişler köye. haberi aldığımda nöbetteydim. Arkadaşlardan birini aradım geldi. Çıktım köye doğru. Vardığımda cenaze gelmişti. Amcamlarda 2-3 saat sonra uçakla geldiler yurt dışından.
Kimisi 3 kimisi 5 yıldır annelerini görmeyen amca, hala...belediyenin Traktör kasasına monte edilmiş morgu evin önünde... ilk kardeşimin ölümüyle tanımıştım kendisini...Morg hakikaten soğuk... sonra ceset yıkandı. örtüldü sarıldı.kondu tabutuna, tahtırevan ile gitti son konağına. Ölüyü mezara indirmek ve sonrası ayrı bir zenaat. önce önce cesedin yüzü kıbleye döndürülüyor, sonra sırtı az bir toprakla örtülüyor. sonrasında üstüne duvara yaslı şekilde boydan boya mermer çaprazlama kondu. sonra boşluklara pamuk kondu ki atılacak toprak üzerine gelmesin. sonra mı? kürekler eller ile öpüştü son vedanın sarhoşluğuyla sarıldı bir birilerine. demir toprağı yararak parça koparıyordu, içimden babaannemi koparır gibi yarıyordu ... mezar kapatıldı. isim için işaret kondu bir sene sonra yapılacakmış mezar toprak çökmesin diye hemen yapılmazmış. ama bizim üstümüze çoktan garipliğin havası çökmüştü... bir ses duydum o anda oğlum dedi ağlamaklı bir ses... baktım döndüm sırtımı çekip gittim sanki kardeşimin olduğu gibi babaanneminde müsebbibi oymuşcasına....
Diğer adı Makber olan ebedi istirahatgah'dır.
insanlar oraya girmek için ölüyo dedirten yerdir.
dünyada en son uğrayacağımız mekan, e içini dekore etmek için şimdiden çalışmak gerek.