kendimi yazıyorum

başka neyi yazabilirim ki.bol benli cümleler kurucam elbet. ama bu ben bildiğimiz şişkin benlerden değil. benli cümleler kurmanın iki şekli var tecrübe etmişsinizdir. birincide kişi ne kadar sık ve dayatırcasına ben dediğinin farkında olmaz. ikincisinde...ikincisi genelde düşünce düzeyinde kalıp,bu ilk benli cümle kalıbıyla bir değerlendirilmemek için dile gelmez. dile gelince de böyle uzun upuzun ön açıklamalar gerekli olur. bi dostoyevski karakteri kendini anlatmaktan başka ne yapabilir ki. bu durum, karakterin grandiyöz dünyasından değil,bir tür iç mecburiyetinden kaynaklanmıyor mu?

tabii ki paragraf paragraf gelecek. böylece anlamlı bütünden olabildiğince uzak kalıp, yazıları birbirine bağlama ve amatör kurgu yükünden de kurtulmuş olucam.

güzellik ve çirkinlik üstüne çok uzun yazmak istiyorum. daha önce parça parça sıçtığım cümleler var. ama hiç bu kadar keskin gelmemişti kavramların zihnimdeki aydınlanışı. bi önceki cümlede kat`i suretle anlatım bozukluğu yoktur.üstümdeki kedilerin umrunda değil kelimeler. ama günlerdir kelimelerle boğuşan ben için durum bambaşka.

yine ne çok şey var yazmak istediğim. biliyorum hiçbirini yazamayacağım.

beklesinler bakalım. biraz başlıklarda koşayım.

Kendime yazıyorum diye okudum, nasıl bi yoklukmuş diye merak edip geldim.