kabus görmek

çocukluğumdan beri her gün en az 1 en çok 3 kere başıma gelen hede. Sonra "neden uyumuyorsun aristo?" bıkmışım artık her gün aksiyondan aksiyona koşmaktan. Yatakla tüm bağlarımı kopartma günde 4 saat uyuma kıvamına gelmişim son 2 senede ama hala o 4 saat içinde bile 3 defa kabus görebiliyorum. Rüyalar dizi gibi birde hepsinin muhakkak devamını aylar sonra da olsa görebiliyorum.

Her uyandığında ki saat başı uyanır tekrar uyursun, başını iki yandan birileri sıkıyormuşçasına ağrır.

gören insana en kral aksiyon-korku filminin başrolünü oynuyormuş hissi yaşatan eylem.

uykuyu çok severim. cidden çok severim ama. hiç uyandırmasalar sanırım ölene kadar uyurum. yatağa yapışır elim-kolum. nevresimlerle birlikte gömerler beni. kefenim yorgan, tabutum ise baza olur.
uykuyu severim de uyutmuyorlar ki bu zamanda. ya apartman yöneticisi gelip ziline abanıyor insanın, ya anketörler, ya müşteriler ya da yolda geçen her hangi biri. adamların hobisi, "biz uyumuyorsak kimse uyumasın anasını satim."

bazı günler uykusuz kalıyorum. böyle zamanlarda kuyruğunu yakalayamayan bir kediye dönüşüyorum. hırçınlık, agresiflik, bezginlik. ajda pekkan'dan daha gergin oluyorum. gün içerisinde boşluk bulsam bile uyumuyorum kolay kolay. ki öğleden sonra uyuduğum an, kesinlikle kabus görüyorum. karabasan hatta.

mesela geçen ay çok sevdiğim bir arkadaşımla babası gelmişti istanbul'a. çocukla babası ailevi bir sorunlarının telaşıyla iki gün burada kaldılar. benim ev arkadaşı da birkaç günlüğüne yoktu zaten. neyse işte tam bunlar evlerine dönecekti ki, misafir ettim her ikisini. sabahın köründe uyandı ama çocuğun babası. yani sabri amca. tutturdu, "kalkın kahvaltı yapalım" diye. yaptık kahvaltıyı, sohbet-muhabbet derken tutturdu "camiye gidecem ben."
oğlu muzip ve hayatımda gördüğüm en neşeli insan. bana baktı, ben sabri amcaya. "amca" dedim, "valla burda camii uzak biraz. ama kilise var yakınlarda." tam cümlelerimin devamı gelecekti ki sazı oğlu devraldı; "baba bir seccade al, git en yakın kiliseye. de ki, ben namaz kılacam burda. eğer olmaz falan derlerse, hani dinler hoşgörü üzerine kuruluydu deyip bi güzel fırçala hepsini, çık gel eve."

tabii yapmadı babası. oğluna garip garip bakıp çıktı. namazını kılıp geldi. sonra bunlar halletmeleri gereken mevzuyu halletmeleri için çıktılar dışarı. ben evde kaldım. ama uykusuzluktan geberiyorum. ha uyudum ha uyuyacam. ancak uyumamalıyım. eğer uyursam bunun akşamı var. bunun gecesi, kabusu var. biliyorum çünkü, o saatte ne zaman uyusam karabasan basıyor.

bir şekilde dalıp gittim kanepede. rüyamda sabri amca dikilmiş tepeme, boğazıma çullanmış beni boğuyor. "amca git" diyorum. bu yarı şaka yarı ciddi iyice abanıyor. "bak, amca dedim" diyorum. "şakanın da bi sınırı var. sikerim elini." can havliyle diyorum tabii bunları. o ise kırılıyor. tam ellerini gırtlağımdan çektiğinde bir daha abanıyor. ben ise tekrardan o kabus anına dönüyorum. böyle debelenip duruyoruz. o ara artık nasıl işliyor ve bir şeyleri algılıyorsa zihin, "bu bir kabus" diyorum. "evet, bu bir kabus ve ben öğleden sonra uyuduğum için bunu görüyorum."
sonra susuyorum sinsi sinsi. sabri amca yaklaşıyor. ben bilerek salağa yatıp bunu kolundan yakalıyorum. bu altımda çırpınırken ben ekliyorum; "şimdi siktim bıyığını. bu kabus, istesen de bi sik yapamazsın bana. kırayım mı kolunu ha? kırayım mı?"

sabri amca "ben ettim oğlum, sen eyleme" derken ben kahkalarla gülüyorum kabusumda. hala nefes nefeseyim ama. sırf bu saçmalıktan tamamen kurtulmak için sabri amcanın kolunu büküp götüne tekmeyi basıyorum. kendisi zayıf olduğundan sol ayağım acıyor. ayağımın acısıyla bir uyandım ki ne sabri amca var ne de başka bir bok.

akşama doğru bunlar geldi, hep beraber çıktık dışarı. sabri amca önde, biz oğluyla arkadayız. çocuğun babasına bakıp bakıp gülüyorum. aklımda kabus. çocuk anlamıyor ama. ancak öyle gülüyorum ki bir noktadan sonra dayanamıyor; "olm, babama bakıp bakıp ne gülüyon?" bense hala gülüp elimle de babasını göstererek "çok zayıf" diyorum. "baban çok zayıf. götüne bi degaj çektim, ayağım kırılacaktı az kalsın.''

yapilan arastirmalara göre, ki cidden yapilmis, isveclilerdir herhalde o kadarini tam bilemedim simdi.

uyudugunuz mekan soguksa, yani üsüme ihtimaliniz büyükse, kabus görme ihtimaliniz o kadar yüksektir.
g.tü açık biraktik, örtmedik ondan oldu, lafi bu yüzden geliyor herhalde.

at 30mg lık tolvonu, bütün gençliğin, çocukluğun, saplantıların, hayallerin, yoksunlukların, şımarıklıkların geçsin gözünün önünden.kendini ilkokulda, lisede, üniversitede, jerry nin yanında, hiç tanımadığın ama çok sevdiğin arkadaşların arasında bulursun.arada kabus da görürsün. 10 kez uyanır ama tekrar uyursun.uykunun kabuslada da olsa güzel rüyalarlada olsa ne güzel birşey olduğunu anlarsın.bir taraftan da nefret edersin.kalkar bir sigara içersin ama çokta koymaz, ağır uyku aslında kötüdür, herşeyi unutmalı insan, insani değerler kalmalı sadece, bir önceki günün borçları kalmamalı üzerinde, sadece sana yakışanı yaparsın.değerlerini borçsuz yaşarsın.kabus da görmezsin bundan gayrı kanımca...

normal rüyadan ayıramadığım şey. kabusun her tarafı korkunç değil, rüyaların da her tarafı güzel değil. yani bilemiyoruz.

10 dk önceye kadar abimin görüp kendini yere atmasına neden olmuş şey.

korkunçtur rüyada insanın en korktuğu anı görmesi durumuyla aynıdır.

Uzun zaman sonra gördüğüm en büyük kabustu hatta en korkuncu.
Uykudan sıçrayarak uyanmak ve bir daha uyuyamamak.

Kalbim çatlıyordu nerdeyse, az once yarım bır ıskelet gördüm bacaklarıma dolanıyordu. Uyanıncs koşarak salona fırlamışım sonra ıpafi elime alıp sözlüğe girerken buldum kendimi. Nasıl bi kafam var benim ya. Güya korkmuyorum havasındayım.

bazen ayni gece defalarca bile basa gelebilen. bu gece kacinci uyanisim bilmiyorum. her zamanki kabuslar. kan, doktor, olum, insanlarin aci cekmesi, ayiciklar palyacolar icersinde hayaletler falan felan.

genelde stresliyken başa gelen durum.

Şahsiyetimin yorgunken uyumaya direnip sonra uyuyakalınca %100 başına gelen olaydır. Sık sık yaşanması bilinç altının çöplüğe döndüğünün göstergesidir.

Bazen uyumanıza gerek kalmadan gelişen durumdur.

korkutup, uyandırandır.

Bazı insalarda iyi etkiler bırakmaz... Kimisi gördüğü kabusun etkisinden günlerce çıkamaz iken, kimisi o günü berbat bir şekilde geçirir.

her gece görünce insanın canını sıkan durum. resmen uykuda yorulmak , terlemek , strese girmek felaket bir şey. uykunuzu alamıyorsunuz yorgun oluyorsunuz , nefes nefesesiniz bu ne sikim iş diye küfrediyosunuz. bir de kabus herkes için farklıdır fakat
bir şeyden kaçmak , bir yerden düşmek , çabaladığınız bir şeyin böyle ızdırap vermesi nasıl bir olaydır lan.

(bkz: karabasan)

Son 3-4 gecedir uykuya daldigimda surekli uyanmama sebep olan durum.

Ustelik hepsinin temasi ayni;

Kucuk bir cocugum, etraf cok guvensiz(ya kavga ya savas ya silahlar ya canavarlar falan var) ve ben babama siginiyorum. Babam yanimda olmasina ragmen beni sahiplenmeyip surekli arkasini donuyor, ve ben her seferinde yalvararak agliyorum. Uyandigimda gozumden akan yaslar yastigi islatmis oluyor...

bir sure sonra uyumak bile istemiyor insan.

(bkz: Sebebi neydi ki)

Az oncede gorulendir. Korkmaya sebep olur helede baskasinin evindeyseniz.

korkutuyor gercekten bazen.en guzeli balkona cikip temiz havayi almaktir.iceride kaldiginiz surece psikolojiyi atlatmaniz uzun surebilir.

bugün gördüğüm rüyanın tam karşılığı.
seçim oluyordu akp %67 oy alıyordu, nasıl öfkelendim onca hırsızlık, onca yalan, onca masum insanın ölümü iftiraları, hapiste yatmaları, biz ölse de kurtulsak derken iyice ali kıran baş kesen olacak bu diye. bir kalktım burnumun kenarı uçuklamış. durun ben size daha neler yapacağım diyor herif..

Hayatımda 2 kere kabus gördüm. Birisinden neredeyse 1 saat önce uyandım. Halada kendime gelebilmiş değilim. ilk defa gördüğümde küçüktüm bi kaç ay etkisinde kalmıştım. Bu daha da beterdi. Yukarda anlatmışlar " akp %67 alıyodu" " düşüyodum,kalkıyodum" falan öyle basit bi kabus değildi bu. Kördüm veya gözlerimi açamıyordum. Arada sesler geliyordu ama hangi dil olduğunu bile anlayamadım. Ama çok güzel hissediyordum. Yattığımda 07:30 da yatmıştım kalktığımda 08:32 gibi bişeydi. Ama çok uzun geldi bana o rüya. *mına koyım bildiğin işkence gördüm lan. Kalktım direk banyoya koştum aynaya baktım sağlamım. Götü, başı kontrol ettim her yer sağlam ama yine de öyle kalktım mutlu oldum olayı olamadı bende hala bi garibim aq. Uyanıp konuşabildiğimde ilk söylediğim söz " *mına koyım insan insana böyle mi yapar"

Tanım: Rüyanın kötü versiyonu diye geçiyor ama değişik bi şey bu.

korku romanı okumanın sonuçlarından birinin.

korku romanı okumanın sonuçlarından birinin.

dün gece gördüğümden sonra, şiddet derecelendirmesinde bir son levelının olmadığına karar verdiğim hede. zira bugüne kadar çok kabus görmüşümdür ve aralarında en korkuncu bu dediğim vardır. yani bana göre bundan kötüsü olamaz derken dün gece gördüklerim efso olmaya aday. yok birde şu var, uyandıktan sonra bitmesi gereken bu şey ertesi gün olmasına ve saatler geçmesine rağmen hala etkisi altında tutuyor.

gecenin bir saati soluk soluğa uyanıyorsun, odanın içi karanlık, daha oh be rüyaymış demeye kalmadan belli belirsiz bir ses, erkek sesi adını söylüyor sana sesleniyor. iyi de evde benden başka erkek yok ki amk!
mantıklı bir cevap bulmak ve kendini daha fazla korkutmamak adına rüyanın etkisinde kaldım herhalde, birazdan geçecek telkinleri arasında kalkıp bütün ışıkları açıp bir sigara yakıyorsun, öyle böyle derken belki bir yarım saat geçiyor zaten. ardından tekrar uyku sekansı ve bir öncekinden daha beter bir kabusla uyandığında saat 02:57'yi gösteriyor(bu kez ışıklar açık). Ya ne oluyor anasını satayım! bu gece uyku haram herhalde diye düşünürken yine bir erkek sesi adını fısıldar gibi söylüyor. bir öncekinden daha büyük bir korku dalgası kaplıyor insanın bilincini, adrenalin tavan ama kendi evinin içinde dolaşmaya bile korkar hale geliyorsun, aynaların önünden hiç bakmadan geçmek, dışarısının karanlığını gösteren cama bakmamaya çalışmak vs. ne kadar zaman sonra yine uykuya daldım yorgunluğun etkisiyle, ne kadar uyku denirse tabi ona da diken üstünde ve bir kez daha irkilerek uyandım sabaha karşı, havada tuhaf bir elektrik varmış hissiyle...

yorgunluk mu? stres mi? şizofreni falan mı? vs bilmiyorum ama boktan bir durum.