istanbul ve sen

nurullah genç şiiri. ne kadar da çok benziyorsunuz birbirinize istanbul ve sen...

istanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az senin ki kadar yeşil...

Hala, gülümseyen bir lale gibi,
bana sürgününü gönderiyorsun.
dört yanı çevrili bir kale gibi,
ne sır umut, ne de sır veriyorsun.

gemiler gidiyor, sen gidiyorsun:
sulara yansıyor yeşil gözlerin!
hüzün dalga dalga, ıssız ve derin,
beni istanbul'a terkediyorsun...

sensiz ne şehrayin, ne deniz kalır,
gidersin, harabe olur istanbul!
martılar göç eder; sular alçalır,
kendini çöllerde bulur istanbul...

güneşi rengarenk şavkınla gökte,
saçlarını tarar iken bulurum.
beyazı, gecenin çizgilerinde,
ellerini arar iken bulurum.

sensiz çözülür mü gül ve muamma?
yüreğimden hala habersiz misin?
adını göklere yazarım amma,
mehtabı kaybolur düşlerimin...

gurbette özlenilenler.