1969 tarihli ilk King Crimson albümü olmasından öte bir progressive rock klasiğidir.

1- 21st century schizoid man
2- i talk to the wind
3- epitaph
4- moonchild
5- the court of the crimson king
insanı ağlatan şarkılardandır.
progressive metal'in kilometre taşıdır. albüm kapağı robert fripp'in dediği gibi müziği yansıtır, anlatır.
epitaph isminde benim gibi 1000'lerce genci alkole alıştırmış bir parça vardır bu albümde.allah belasını versindir.*
1969'da çıkmış olması, insana müzik yapıp yapmamayı tekrar düşündürüyor.
progressive müziğin kilometre taşı olan harika albüm.
her şarkısı klasik, 69 çıkışlı king crimson albümü.
progressive rock tarihinin mi yoksa tüm rock müzik tarihinin mi en iyi albümü olduğu konusunda kararsız kaldığımdır.
müzik tarihinin en iyi albümü olduğunu bu sabah bana bir kez daha kabul ettiren.
king crimson'un starless ve epitaph ile birlikte kült şarkılarından biridir.
rock müziğin everest'i değil belki ama kesinlikle k2'si diyebiliriz.
progresifin ilk kalp atışlarından efsane olmuş, robert fripp'e hayranlık uyandıran ve epitaph ile son noktayı koymuş depresif king crimson albümü.
içerisin de epitaph gibi bir efsaneyi bulunduran king crimson albümü. ha diğer şarkılar kötümüdür haaşaa ama epitaph benim için her zaman ayrıdır.

evet onaylamak maksadıyla diyorum ki tam bir progressive rock klasiğidir
efsane albüm.

(bkz: moonchild)
Kapağı oldukça rahatsız edici olan King Crimson albümü.