ikimizi anlatan bir şey

bir birinden güzel sagopa kajmer şarkılarının olduğu albüm. bu albümden sonra daha bir kasvetli daha bir arabesk olmuştur sagopa. (bkz: ya vurucam ya asıcam kendimi)

(bkz: ikimizi anlatan bir şey)

ben bu yazıyı sana yazdım başlığıdır. tanrım bana bir işaret gönder.**

(bkz: ezginin günlüğü)
(bkz: gemi)

her şarkısı ayrı güzel olan sagopa kajmer klasiğidir, kolera da hediyesidir.

özellikle:
(bkz: gam tozu ve dünyanın ninnisi)
(bkz: yarım gönülle bir öpüş)

sagopa kajmer ve kolera ikilisinin ilk düet albümüdür. ikincisi ise 07.06.2010 taihinde çıkacak olan bendeki sen albümüdür.
(bkz: bendeki sen)

sadece susarak özlemek.

"biz" olabilmek.

üsküdar iskelesi buluşmaları, kız kulesi, deniz kenarı,
bize tanık kırmızı araba,
istiklal caddesi öpüşmeleri,
vedasız vedalar,
serserim benim deli dolu sevgilim; ikimizi mi anlatır?

ölümü başucunda ağılayıp onu geri yollayanlardanız biz. tek başarabildiğimiz şu; hayat acılarımızı saklamak kendimize. göstermemek yenilerine. bütün gece ağlamak, yeniden unutmaya söz vermek. bir sigara takip eder bunu, bir içki. kadehte durduğu gibi durmaz bizim içimizde de. coşarız bir süre güleriz, sonra… sorma sonrasını. neye elimizi atsak ‘piç’ ederiz. bir tek sevmeyi, âşık olmayı başarabiliriz ama aşk bu kucağını açınca gelmiyor sana. omuzlarımızda taşıdığımız anılar var, sırtladığımız acılar. bakıp da göremediğimiz mutluluklar. ne yapıyoruz biz? kimiz, ne için varız. neden ‘biz’iz. olmuyor, yazamıyorum bu akşam, her şey karmakarışık.
düşünüyorum da neyi düşünüyorum bilmiyorum. senden bahsetmek istiyorum uzun uzun. sayfalar doldurmak istiyorum. çünkü ‘aynı’msın sen benim. seni anlatırken kendimi anlatıyorum aslında. bahsederken gözyaşlarından kendi gözyaşlarımı düşünüyorum. senin acın benim acım oluyor, benimkiyle birleşiyor kocaman bir yumrum gibi kalıyor içimde. ‘biz’im acımız oluyor adını ‘biz’ koyuyorum. sen ben oluyorsun, ben sen. zaman kavramı yok oluyor zihnimde. yer zaten yoktu. şehirler ikimize de dar geliyor, hatırlıyoruz hatırlamak istemediklerimizi. soruyorum kendime ‘ nasıl çıkarsın süslenip?’ en son süslendiğinde tek edilmeye gitmiştin. seni düşünüyorum nasıl düşünürsün istanbul’u seni yutacağını bile bile. şehirlerden bile acı çekmeyi beceriyoruz biz kaldı ki acılarımızdan yana kanamayalım. dinledikçe seni, ben oluyor bütün hikâyeler. hayatlar aynı oluyor birbirinin. başroller de aynı senaryolar da. değişen ne peki şimdi? çok şey var kaybettiğimiz. benliğimiz var onlarla giden, aşkımız var parça parça olan, gözyaşlarımız var her gün döktüğümüz, mesajlarımız var silmek isteyip silemediğimiz ve izlerimiz var bedenimizde onlara ait olan. her yerden çıkabilecek acılarımız var. ellerimizde sıcaklıkları var. ama yine de; yeni umudumuz var, benim için ‘var’sın senin için ‘var’ım. hevesimiz var. boş sayfalarımız var doldurulacak ve en önemlisi kalbimiz var sökük içinde olsa da yamanabilecek.
11.07.07
00,12 *

sagopa kajmer - kolera ikilisinden ruhlara armağan edilen albüm. sen çok yaşa! ben her gün ölüp ölüp dirilirim. albümden enfes bir şarkı ile devam edelim;

(bkz: süper ikili);

https://www.youtube.com/watch?v=c1PBXvDg_as