hayatta öğrenilmiş en önemli ve doğru bilgi

hayatı yaşa.

Herkes hırsızdır, ama kimse hırsız değildir.

hızlı yaşa, genç öl.

ödüller bireysel cezalar kollektif.

(bkz: askerlik)

para para para.

ölüm bilgisi.

bunu bil, yeter.

senin kendine yapabileceğin kötülüğü senden başka kimse sana yapamaz.
senin kendine yapabileceğin iyiliği de senden başka kimse sana yapamaz.

hayatt öğrenilmiş en önemli ve doğru bilgi, tecrübeyle edindiğin bilgidir. tecrübelerime göre ise bu "cehalet mutluluktur"dur.

beni benden alırsan seni sana bırakmam.

Her k.rt potansiyel teröristtir.

Kınadığını yaşamadan gitmeyeceksin.

göte giren şemsiyenin açılmayacağıdır. bu sözü hayat felsefesi yapın, düzeltmek elinizde olmayan şeylere hayıflanmayı bırakın ve 10 yaş daha genç gösterin genşler.

Kimseye kendinden çok değer vermiyeceksin.

Mutlu olmak için uğraşma. Mutsuzluğunla yetinmeyi bil. Mutsuz bile olmadığın zamanların olacak.

Kimseye yaranmaya calisip da kendinden ödün vermeyeceksin. Ne yaparsan yap yaranamadigin gibi gun geliyor icine de dert oluyor.

anne baban ve kismen kardesinden baska kimseden hayir yok. buna esin de dahil.

Hayatta kimse senden onemli degil,once sen mutlu et kendini.

Herkes potansiyel orospu çocuğudur, gardını asla indirme.

(bkz: her nefis ölümü tadacaktır) (bkz: hayatta ölümden başkası yalan)

Sevdiğiniz insanları düşünüyorsunuz, ama daha derine inin, sonunda sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz, siz bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz. Hiç kimsenin bir şeyi sırf başka birisi için yapmadığını göreceksiniz. insanların bütün eylemleri kendisine yöneliktir, bütün hizmetleri kendine hizmettir, bütün sevgisi kendini sevmesidir.

aşk köpekliktir.

dünyada ölümden başkası yalan.

(bkz: dunning-kruger sendromu)

benim hayatımdaki en anlamlı bilgi budur. çünkü tüm dünyayı ve yaşamı özetliyor.

Ölüm var.

şu yaşıma kadar öğrendiğim ve defalarca tecrübe ettiğim bir şey varsa o da şudur ki; insanın kendi evinde sıçması gibisi yoktur.

hiç kimse kendi evinden başka yerde rahat rahat sıçamaz arkadaşlar. bu bir gerçektir. ilkokul ve lisede bırak sıçmayı, mecbur kalmadıkça çişimi bile yapmadım. o iğrenç ortamın kokusu ve devamlı birilerinin gelip gitmesi konsantre olmamı engelleyen önemli faktörlerdendi. askeriyede de rahat sıçamıyordum. tam tuvalete girip pozisyon almışken biri kapıdan içeri bağırmasın mı, koşun lan koşun içtima var. araziye çıktığını düşün, intikaldesin. sen çalılıkların arasında sıçarken yılan gelip götünü ısırsa ne olacak? konsantre olamazsın ki. şehirde de sıçamazsın kardeşim. geçenlerde adana'dan gelen akrabaları sultanahmet'te gezdirirken tuvalete büyük abdest bozmaya gittim. adamlar rahat vermiyor ya. kapının arkasından homurdanmalar, mırıldanmalar, kapıyı tıklatmalar falan. misafirliğe gittiğini düşün şimdi. adamın evinde rahat rahat sıçabilir misin? mümkünatı yok. aman zart zort sesi çıkmasın da rezil olmayalım falan.

defaatle söylüyorum ki, insan ancak kendi evinde rahat sıçabilir.