hacıoğlu salih

bir nazım hikmet şiiri.

hacioglu salih memleketimdendi;
karadenizden,
kocaman gözlü, kocaman burunluydu,
dazlakti.
komunistti on dokuzda
dövüştü.
hapislere dustu.
yatti ankarada, kirsehirde.
sonra, gecti bu yana,
yani ikinci vatana.
baytardi, kirofobat koylerinde hasta kecilere bakti.
yillar egirilen bir yun ipligi gibi akti
namuslu caliskan parmaklarindan.
sonra kirkdokuzda martin onuncu gecesi
oturmus engelsi okuyordu
geldiler, goturduler
surduler altay bucagina.
ne bir dag devrildi icinde
hatta ne bir toprak parcasi kaydi,
yalniz inme indi sagina,
altmis yedi yasindaydi.
alti yil hacioglu salih
kutladi devrimin yildonumunu
tel orguler ve kurt kopekleriyle cevrili
ve oldu bir bahar gunu
elli kisilik barakasinda.
bu aksam moskova`da bayram eyledik,
kutladik devrimimizin yildonumunu.
dolasti turku soyleyerek alanlari
marks, engels, lenin.
ve temize cikma kagidi salih`in...