hable con ella

2002 yapımı pedro almodovar filmi. çok naif ve yine çok tatlı yaklaşıyor almodovar konuya. sanırsınız ki çok doğal bir olayı betimliyor. halbuki anlattığı çok grotesk bir hikaye. ama bunu mikro ölçekte analoji ile yoğurarak yediriyor almodovar.

favorisi pilot çekimlerin bol kullanıldığı filmde bu kez dairesel değil çizgisel bir kurguya(kısmen) yer veriyor ama karakteristik öğelerini yine es geçmeyip homofobik göndermeleri altta gizli tutuyor.

her türlü diyalekt çıkarımın ötesinde çok tatlı, sıcak ve sarmalayan bir film hable con ella. todo sobre mi madre' deki varoluşsal yıkımın ötesinde dingin bir huzursuzluk ve hakkaniyet sorunu serili kurgusunda söylenecek sözleri boğazınıza tıkıyor. açıkçası yorumlamakta zorlandığım ender filmlerden biri.

her halde komadaki bir kadınla ayrılık sahnesi planlayabilecek başka bir nevrotik bıdık yoktur. woody allen' ı tenzih eder ferzan özpetek' e sevgilerimi yollarım. vesselam...

gümüş ekran parodisi mükemmeldi. unutmuşum...

2002 yapımı pedro almodovar filmidir. filmin başlıca 4 karakterinde javier camara (benigno), dario grandinetti (marco), leonor watling (alicia) ve rosario flores oldukça doyurucu performanslar ortaya koymakta.

--spoiler--

Yalnızlıktan muzdarip "garip" hastabakıcı Benigno evinin karşısındaki bale okulunu izlerken Alicia'ya aşık olur ve gizlice takip etmeye başlar. Şans (ya da şanssızlık) eseri, aşık olduğu balerin Alicia' nın bitkisel hayata girmesiyle bakımı için özel olarak tutulur. 20 yılı annesine bakmakla geçirdikten sonra son 4 yılının her dakikasını Alicia'ya adamıştır. Alicia' nın odasından "aşırdığı" saç tokasıyla başlayan aşk öyle bir hal almıştır ki, artık boş günlerinde baleye gider, Alicia'nın çok sevdiği sinemada sessiz filmleri izler, bunların hepsini de Alilcia'ya anlatır. Bu sırada hastaneye yatan Lydia' nın erkek arkadaşı Marco ise, Lydia' nın bitkisel hayattan çıkamayacağına çoktan ikna olmuştur. Tesadüf eseri karşılaşan Benigno ve Marco arasında -sevdiklerinin durumundan olsa gerek- bir dostluk kurulur.

"Marco ve Lydia" ile "Benigno ve Alicia" çiftlerinden Marco ve Alicia'ya uzanan derin bir yalnızlık filmi Hable con ella, sakin ve incelikli. Diğerlerinin "hastalıklı" olarak nitelendirdiği bir aşkın mucize yaratması üzerine bir film belki. Sade ve duygulu, ispanyol sinemasına yaraşır nitelikte.

--spoiler--

referans alanlar için belirteyim, filmin imdb puanı ise 8,0.

alıntı için kaynak ve daha fazlası : http://alternatifseyirlik.blogspot.com/ .

sıkıcı bir sanatsal film. tarzınız değilse imdb deki 8'e kanmayın izlemeyin.

yine kadın estetiği.

yine kırmızının sertliği ve masumiyeti yansıtan halleri.

yine hayatta cok şey görmüş duruşu olan oyuncular.

yine güzel soundtrack.

ve yine sarsıcı bir son.

bu sefer kadınların değil erkeklerin basında gecen bir hikayeyi anlatıyor yönetmeniz. iki erkeğin dostluğu ve psikopatlık boyutunda bir aşk. bana audrey tautou filmlerinden (bkz: La Folie Pas Du Tout) hatırlattı. komada olan iki kadın ve onlara aşık iki erkek.

o değil de penelope cruz'u aradı gözlerimiz malesef bu film de yok kendileri.

yine ispanyol sineması yine bir almodovar farkı.

oldukça sessiz, oldukça naif ve rahatsızlık derecesinde aşık bir adamın, bizlere aşk için neler yapılabildiğini göstermesini izliyoruz, kızarak, şaşırarak, üzülerek, kırılarak.

bir yanda etik değerler ve mantık diğer yanda saf ama saplantı halini almış bir aşk var. ya da benigno için artık bir görev bilinci mi denmeli.. güzel film vesselam.
o değil de benigno'nun ve alicia'ya anlattığı sessiz sinema kesiti çok etkileyiciydi.

(bkz: talk to her)

en çok benigno karakterinin seçimi için kutlanılası almodovar filmi. bu kadar masum ama yanlış yapabilecek kadar saplantılı, spastik ama kararlı bir yüz ancak onunla olurdu..

http://www.youtube.com/watch?v=-CsA1CcA4Z8

bazen kendimi hable con ella filmindeki marco gibi hissediyorum. güzel şeyler diğer insanlarda tebessüm olarak vücut buluyorken, bende bir anı o tebessüme peydah oluyor ve ben gözyaşlarıma engel olamıyorum. aynı biçimde bu kendini diğer insanların gözyaşlarına engel olamadığı durumlarda fütursuz bir kahkaha olarak gösteriyor.

pessoa kulağıma fısıldıyor : ' olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum. '

görsel