gitmek ugruna savaslar vermek

kazanmanın kaybetmek olduğu savaştır...

gitmek ve düşmek olası bir eylemdir içten dışa, dıştan içe... içini acıtan da o'dur, acını dindirecek olan da... böyle anlarda "merhaba"lar bile Erken bastırmış bir yalnızlık ihtilali gibi olur. Bu yüzden zehirli akşam üstleri bırakılır yarin kanadığı yere ve onu onarırsınız kendinizde yeni yaralar açarak. Uçurumlar uzar aranızda...

yüzünüzdeki o korkunç gülüşler mosmor bir kusmuk olur gitmek uğruna savaşlar verirken... Düşlerinizi tükürürsünüz düşsüzlüğünüze.

gitmek uğruna savaşanların biri yukarı doğru düşer, diğeri aşağı doğru çıkarken...

Aşk kendini öldürebilecek kadar cesur olmalı...