bugün

Çok da matah bi iş yapmayan insan.

Ne var la bunda, tutmayan insan ipnedir. Onla ilgili yorum yapılır.
insan bir an kendini Avrupa'da kolejde okuyormuş gibi "thank yüüüü" diye kocaman gülümseyen sarışın bir kadın hayal ediyor ama gerçekte anasına sövmüşsünüz gibi tip tip bakan bir kezoyla göz göze gelip utanç yaşıyorsunuz.
övünmek gibi olmasın ama bunu gerçekten ben yaparım. yapınca mutlu hissederim. eskiden bunu yaptıktan sonra, bir teşekkür bir tebessüm bile alamayınca kendimi salak gibi hissederdim. ama salak gibi hissettiğim için salağım bence. gayet öncelikli bir davranış yapıyormuşum.
Bizim Adana’da bu kendi oluşmuş bir kültür....

ilk kapıyı açan kapıyı tutar.

Herkes çıkar o en son kapıyı bırakır.
Adamın kareköküdür.
Teşekkür edilir.
Tabi yapılması da gerekir.
En yüce duyguların insanıdır.
Nesli tükenmekte olmasından mütevellit, pamuklara sarılası, bal bademle beslenesidir.
O bir ayı değildir, öküz hiç değildir!
Empati duygusu gelişmiş, nazik bir " insan" dır.
iyi ki vardır! Keşke hunharca çoğalsa.
Neslimiz tükeniyor.
kral insandır.

nezaketi bilir, insanlara yardımcı olur.
(bkz: sen geç arkandan da ben geçeyim)
Nesli tükenenlerdendir...
Ben sadece güzel hanımların kapısını tutuyorum. Bir de minik çocukların.
Babam, sevgilim, flörtüm ya da arkadaşım değilse ben bu insanlara daha bir hayran kalıyorum. Genelde de bim'de karşılaşıyorum bu insanlarla.

Şu dönemde böyle bir kibarlık bulmak çok zor, karşındaki ise sen geçemiyorsun diye kapıyı tutuyor resmen. Çok kibar ve hoş bir hareket.
arkamdan gelen insanların suratına kapıyı çarpmış olmamak adına sık sık yaparım.
bu yüzden arkama bakmadan kapıyı bırakmam.
rıp (bkz: hodor)

neden hatirlattinizki reisi şimdi. _
nöbetçi.
Nazik insandır.
Hafifce tebessüm edip, teşekkür edilmelidir.
Öğrenin artık!
Nezaketi, toynaklarınızla çiğnemeyin!
genç, yaşlı, çocuk, heleki arkadaşlarımı.
hiç kimseyi ayırtetmeksizin, bir kapıdan kendi arkamda geçirtmemişimdir.
öyle konularda çok saygılıyımdır.
Teşekkür etmeyen davarlarla karşılaştıktan sonra sadece bebek arabası süren ya da elinde poşet olan insana yaptığım eylem.
teşekkür etmesini bilmeyen andavalları gördükten sonra herkese yapmadığım eylem.
denk gelince yapıyorum, napayım?
normal, olmasi, yapilmasi gereken seyleri abartan yazarlari gormemizi saglayan olaydir. nerelerde yasiyorsunuz anlamadim.
bu hareketiyle bir anlığına my hero olacaktır.
tam geçecekken bırakabilir , dikkat edilmelidir.
beyefendi yada hanımefendi kişisi veya adayıdır. yaparız. yapana teşekkür ederiz. dileğimiz odur ki,

-keşke insanımız şu küçük gibi görünen olaydaki inceliğini hayatın her daim lazım alanında da sergilese deriz.
-trafikte 10 saniye sabredemeyip, dat dat çalanlar, yetmedi kızıp bağırıp sövenler,
-sabırsız tahammülsüz insanlarımız,
-beklemesini bilmeyenler, sırayı kaynatanlar, aradan sızanlar, ilerlemeyen sırada mokurdananlar, hır çıkaranlar,
-görevli memurlara kaykılanlar,

daha neler neler, fakat heyhat, sabretmeyen sefa bulmaz.
Daha olmadi sanırım. Ya da hafizam bana oyun oynuyor. Tut!