evli insanların mutsuz olması

eğer bir insan mutsuzsa bu evli olmasından değil kendinde olan sorunlardan dolayıdır.evlenmeyipte ne yapcaksınız hayatta ne zamana kadar rüzgarın savurduğu yaprak gibi bir o yana bir bu yana savrulup gitceksiniz.sizi sahte sevdalar ne zamana kadar oyalar ve siz bekar mutluluğu rüyasından ne zaman uyanırsınız .

kendi istediği için değil; toplumun dayatmasından evlenenlerin durumudur.

elalem istedi diye evlenenlerin sonudur.
yedikleri naneyi anladıklarında kucaklarında birkaç tane de çocukları oluyor, aynı ızdırabı beyhude yere onlara da çektiriyorlar.

insanların mutsuz olması akabinde o mutsuz insanların medeni hallerinin evli olması sonucunda oluşan bir önerme olsa gerek. kalıp bir önerme altı doldurulursa tartışılabilir. ancak evli insanlar mutsuzdur , yok böyle bir efsane. not : evli değilim.

sadece "yanlış" kişiyle evlenen insanlar için doğru tespittir.

bir gerçek. hepiniz mutsuzsunuz ve bize özeniyorsunuz.

Mutluluk yada mutsuzluk sürekli bitmeyen birşey değilki,karınla çocuğunla mutlusundur işinde mutlu olmayabilirsin vs.

işte bu durumda biriyle evlilik hazırlıkları yaptınız mı önce tanımak şart yoksa sıkıntı. Huyunu suyunu bilmeden bir kişiyle evlenince dibini görmediğiniz dere gibi kalırsınız öyle.

Nazar değmesin mutsuzluğudur o. Yoksam o evlerde ne şenlikler, ne eğlenceler döner.

Ara sıra oluyor böyle durumlar. Velakin genelde oluyor işte.

sanki bekarken çok mutlulardı. kendimden biliyorum, eskidende suratsızdım, şimdide öyle.

bir evlenen pişman, bir evlenmeyen.

benim annem ve malum baba mutsuz. biz meyveler de mutsuzuz. mutsuzluk bulaşıcı.

Bunu mutsuz evliler icin yaziyorum ve bu sefer dalga gecmeyecegim.

Mutsuzsun cunku aski unutmussun. ayrilamiyorsun cunku yalniz kalmaktan korkuyorsun. Ona alismissin.

Bu zamana kadar hic bir seyleri degistirmeyi denedin mi? Eger Denediysen ve mutsuzsan, neden hala onunla birliktesin?

Valla açıkçası Şahsen bence evlilik güzel bir şey. Düşünsene sevdiğin adamı istediğin kadar görüyorsun. Onunla eğleniyorsun, gülüyorsun, yemek yapıyorsun, çay içiyorsun, film izliyorsun, geziyorsun. Mutsuz oldun mu teselli ediyor, mutlu oldun mu ortak oluyor. Sabah onunla uyanıp gece de onunla uyuyorsun. Böyle düşününce güzel oldu.

"yaldızlı karyolalarda çift yatanlar bile tek."

Evlenmeden önce ve evlendikten sonra farklı oluyor bazı insanlar. Ya da evlilik içinde evrimleşme oluyor. Çözebilmiş değilim.

Eşlerden biri, sırtını diğerine dayıyor, diğerinin üzerinde yıkılıyor. O zaman sıkıntı başlıyor.
Bu herhangi bir konu olabilir: para, evde yapılması gereken ortaklaşa işler, sosyal hayat, aileler...

Adaletsiz ve vicdansızlık noktasında da haliyle mutsuzluk başlıyor.

Evlenen pişman evlenmeyen bin pişman.

Aileler, maddi sorunlar, biz olamama sorunu, ha babam de babam sidik yarıştıran, ego savaşı veren çiftler, birbirinin kırmızı çizgilerine hunharca tecavüz etmeyi normal sayan evlilik anlayışı derken, ortamın akıl hastanesi kıvamı almasından dolayı yaşanan mutsuzluktur.

Tahammül, emek, çaba denen birçok unsur, deniz seviyesinin çoook altına inmiş durumda.
Acı ama gerçek!

Saçma bir genelleme. Gayet de mutluyum çok şükür. Allah herkese mutlu bir yuva nasip etsin inşallah. Mutsuzluğun evlilikle tek başına ilgisi yok yavrucum. Hayat zor, bu ülkede yaşamak zor. Yoksa temelde emin ol herkes mutsuz.

Dışarıdan bakacak olursam genellikle evlilikler de sabrın olmadığını görüyorum.

iki insan birbirini severek evleniyor. Onca masrafın altına giriyor. Taksitle alınan eşyalar, bankaya ödenen krediler derken zaman geçtikçe insanlar bunalıyor.
Eskiden olduğu gibi kimse artık kara kaşı kara gözü için evlenmiyor.

Bir de bir taraf hasta oldu mu bakalım bu da bir imtihan ilişkileri için. iyi olan taraf bakacak mi karısına veya kocasına.

Şöyle de bir yönden bakalım. Kadın çalışmıyorsa eğer muhtemel evin tüm işi onun sırtındadır. Ütüsünü yapar, çamaşır yıkar, evi temizler, yemek yapar vs. kardeşim bu kadın evde tek yaşamıyor ki koca dışarı da çalışsa bile kendi tabağını sofraya koyabilir, kirlisini kirliye atabilir. Böylece kadında der ki eşim beni de düşünüyor, değer veriyor ki yardım ediyor. empati aynı evin içinde yaşayan insanlar için çok önemlidir.

Belki de toplumca empati yeteneğimizi kaybedip ama o da böyle yapıyor, şunu söylüyor, annesi bana bunu dedi şeklindeki önyargılarla kafamızı dolduruyoruz ve çıkış yolu bulamadığımızdan da insanlar mutsuz oluyorlar.

Çok büyük bir günahı, sorunu olmadığı sürece insanlar birbirlerine şans verebilmelidir. Ancak bu karşılıklı olursa işe yarayabilir.

Evlilikte mutlu olmakta hayatı zehir etmekte çiftlerin elinde. Onun için sebep aramaya gerek yok. Tek hatalı kendimiziz. Kesinlikle kendimizi kandiriyoruz bu hayatta anlık mutlulukların arkasına sığınıyoruz. Bireysellesiyoruz ama karşımızdakini unutuyoruz.

görsel

Medeni hal mutluluk getirmediği gibi mutluluğun uçucu kimyasını da pohpohlar. Mutsuzluk çağ insanına münhasır; evlisi de bekarı da boşanmışı da mutsuz.

Ekonomik şartlar başta olmak üzere, eğitimsizlikten doğan açıklar, çağın getirisi olan rahatlığın yanında peyda olan götürüsü, anlayışsızlık ve acelecilik. Evli çiftlerin gözlemlediğim kadarıyla en büyük problemlerinden biri aileler bir diğeri ise özgürlük açlığıdır.

Birbirine cennet olması gerekirken birbirine zindan olanlar mutlu olamazlar.

Tarafların "Özgürlük" anlayışı bile bazen çatışmanın odağı olur. kimine göre özgürlük yollara uzanmak, kimine göre yollara uzanıp yollar üstünde bulunan saklı patikalara girmektir. Bu başlı başına kavga ve mutsuzluk nedeni.

"- herif len, gizli saklı işler çevirme küfrederim!
+ ben özgür bir adamım lan!
- senin özgürlük anlayışına sıçarım!
+ sıç sıva. Sevimsiz orospu!
- yedi sülaleni mikeyim!"

Geçen gün bu diyaloga şahit oldum, beterin beteri var deyu, mutlu mesut bahtiyar oldum. Yirmili yaşlarda insanlardı ben utandım amk.

yeterince iyi tanımadan evlendiğiniz ve sonrasında ne mal olduğunu öğrendiniz kişi tarafından hayatınızın zindan edilmesi ve o kişinin hiçbir şekilde evlilikteki beklentilerinizi karşılamaması...

yanlış mutluluk algıları ve saygı olmayısı. evlilik dışardan bakınca çok kolay birşey gibi düşününce çok spesifik birşey. sevgi, aşk ile de olsa mutsuz olur insanlar. çünkü saygı yok, anlayış yok. insan ilişkilerinde bile iniş çıkışlar olur. insanlar mutsuz olmak için bahaneler arıyor. birde mutlu olmak için evlenmiyor ki insanlar herkes bencilce bir ihtiyaç ve ya eksikliğini giderme peşinde.

Evliyim ve gayet mutsuzum.

Doğru bir tespit. Şaka lan hiç mutsuz gibi bir halim var mı?