bugün

yeni ramazanlardan bir farkı olmasa da kişiden kişiye yüklediği anlam bakımından değişiklik gösteren ve her ramazanda kendisinden sitayişle bahsedilen bir kavram. genelde her ramazan birileri çıkar ve eski ramazanlardan bahseder. bu kişiler 60-70 yaşlarında gün görmüş devran geçirmiş ak saçlı ve bazen sakallı zatlardır. hafif bir tebessümle kendi eski ramazanlarını anlatırlar biz yeni yetmelere.
her ramazan bu böyledir. peki neden eski ramazanlara sığınmak? içinde bulunduğunuz anın eskisine, adı üstünde eskimişine özlem duymak neden? belki de hayattan zevk alamayan ve kendini ölüme yaklaşmış hisseden her bireyin sığındığı bir limandır geçmiş anılar. eski ramazanlar da biraz, bu sığınılan limanın spesifik bir parçası gibi duruyor.
benim için eski ramazan deyince aklıma, doğal olarak çocukluğumun ramazanları geliyor. uzun teravih namazlarına göğüs germeler, hocanın hızlı hızlı okuduğu dualardan garip hazlar devşirmeler, arka saflarda kikirdemeler, secdeye giden çocukların kıçlarından tekme atmalar, namazdan önce camide güreşmeler, iki secde arası uyumalar, amin diye yüksek sesle bağırmalar, bir camiden kovulup diğerine gitmeler ve bunun gibi şeyler. cami içerisinde yaşanan bu anılar kızları bilemiyorum ama aşağı yukarı her erkek çocuk için aynıdır veya benzer şeylerdir. camiden dışarı çıktıktan sonrası ise patlatılan maytaplar, içilen gazozlar ve gecenin ileri saatlerine kadar oynanan çeşitli oyunlar sözkonusu. bunların da sonuçta belli bir standardı ve sınırı var. her birey için farklı gibi görünse de sonuçta zaman ve çoğunlukla mekan aynı, yaşanan şeyler de dahil buna. değişen bizim kafa yapımız. değişen ramazanlar değil. değişen biziz.
yakın zamanda a-g araştırma şirketi bir anket yapmış. anket türkiye'nin mufazakarlık durumuna dair. sonuç şu: türk halkı giderek modernleşiyor yani muhafazarlıktan uzaklaşıyor. anket şirketinin sahibi ile yapılan uzun ropörtajda dikkatimi çeken bir şey ahmet gür'ün şu tespitiydi: bu nasıl muhafazakar bir millet ki ramazan ayında yüksek reyting alan tek bir dini program yok.
türk toplumunda din olgusu zorunlu bir kültür olarak yaşanıyor. bilinçli bir tercihin sonucu gibi görünmüyor çoğu zaman. bunun en bariz göstergesi ömründe camiye gitmeyen adamın ramazanda oruç tutması. çoğu insanın dine dair yaptığı en belirgin şey bu. pasif bir ibadet olmasından mıdır nedir oruç bahsettiğim dinsel kültürün en belirgin örneği. yani bizde din, asırlar boyu yaşana yaşana bir hayat tarzı oluşturmuş ve doğan çocuklar, yeni yetişen nesiller hep bu kültürün istem dışı sürükleyicisi olmuşlar. tabii ki bu durum hep aynı hızda ve oranda devam etmemiş, etmiyor ve etmiyecek gibi de duruyor.
neyse konuyu dağıttım. sadede döneyim. özetle meramım şudur: eski ramazanlar hep eskimeye devam edecek. her nesil kendi eski ramazan alt kültürüne göndermeler yapacak. bu ölüme kadar böyle gidecek. öldükten sonra ne eski ne yeni ramazan kalacak zaten.
günümüzden 50yıl ve daha önce doğmuş ramazan isimli şahsiyetlerin genel adıdır.
son yılların geyiğidir. ramazanların değiştiği yoktur değişen insanlar ve şartlar.**
şimdiki gibi ezan okunur okunmaz herkes sofraya abanmaz önce ramazan şerbeti ve peynir, zeytin yenir, akşam namazı kılınırmış. ardından sofraya geçilirmiş.
PEŞiN PEŞiN "NEREYE KOYDUYSAN ORADADIR" CEVABI VERiLESi RAMAZANLARDIR.
şimdiki ramazanlardan daha güzel olan ramazanlar. ayrıca benim nickim.
sülale içerisindeki akrabaların birbirine olan özlemlerini giderdiği, insanların ramazan ayını dört gözle beklidiği zamanlardı..
(#16353687)

insanın ufkunu iki katına çıkaran entryler giren yazar. aferim! artık dünya eskisi gibi olmayacak o entryden sonra.
her yıl ramazan'da insanların sık sık gerek evlerde, gerekse televizyonlarda özlediklerini belirttikleri günler...her yıl eski ramazanlarda yapılanlar anlatılır, şimdi nerde onlar diye iç çekilir...
nesildaşım, yazar arkadaşım. hoşgeldin. sefa geldin.
çok güzel entryler yazdığı halde sözlükten kız düşüremeyen yazardır.
(#16590272) böyle düşünüp sonra da pkk neden var neden insanlarımız neden ölüyor diyen zihniyetin ürünü olan yazardır.
nesildaşım olan yazar hoşgelmiştir.
nerde o eski ramazanlar deyiminin öznesidir.
yaşı 15 yada daha küçük olan yazar.
(#16641353) kusura bakma haberim olsa seni bekler öyle gelirdim. ayrıca da teşekkürler, hoş bulduk.
eski ramazanlarda hastalıktan kırılsada milletin çoğu oruç tutardı, şimdi oruç tutmamak için bahaneler aranıyor.
eskiden ramazanlarda telefon yokmuş internet yokmuş mesafeler uzakmış oh be Allah'tan eski ramazanlarda yaşamıyormuşum !!
(bkz: nerde o eski diye başlayan muhabbetler)
-hey gidi günler hey. biz eskiden ramazanda kımız içerdik çocuklar.

kımız ne alaka diye sorası gelir insanın. artık suyu çıkarılmış muhabbetin içerisinde aslında ne dediğinin de bu saatten sonra önemi yoktur ya...
transformice oynamaktan.
uludağ sözlükte takılmaktan.
online footbal manager ve soccer manager oynamaktan hoşlanan sözlük yazarı.
ayrıca beşiktaşlı.
burayı forum sanıyor.

(#16653957)
Nickiyle insana yaşlandığını hissettiren , şöyle bir geçmişe götüren sözlüğümüzün güzide yazarlarından birisidir.
leyla ile mecnun dizisini izlemesi yönüyle birleştiğim yazar. başarılar efem.
nesildaşım ve meslektaşım olan yazar. *
güncel Önemli Başlıklar