elini cebinden çıkar

istemsizce güldüm.

Bir cümle.
Şunu söyleyen insanlarda gözlemlediğim bir şey var. Yetkilerinin dışındaki zamanlarda ve hatta belki yetkiliyken de kimse bunları bir yerine takmıyor. Bunlar da bunun üzerlerinde oluşturduğu ezikliği böyle laflar ederek atmaya çalışıyorlar.
Bizim lise müdürü, fakültedeki prof, abimin bir komiser arkadaşı.
Hepsinde bunu gördüm, şans eseri geldikleri mevkiyi taşıyamayacak kadar pasif karakterli, zayıf tipler bunlar.
Muhtemelen hayatlarında onları sürekli kontrol eden, besleyen, hayatlarını düzenleyen bir kadın vardır bunların. Çünkü kendilerine yetemezler.
Ve çoğunluğu da yukarıda anlatıldığı gibi öfke kontrol problemi yaşar. Çünkü komutu uygulanmadığında zayıflıkları açığa çıkar ve bu endişesini böyle yansıtırlar.
Ezikler.